Jong en thuisloos

Terug

Hoe was het voor andere jongeren om dak- of thuisloos te zijn? Welke impact had dit op het leven van hen? Hoe beleefden zij dit en wat deden zij? Klik hieronder op een vraag om ervaringen van anderen te lezen.

Soorten ervaringen

Filter

Als je een schuldgevoel hebt: wat doet dat met je?

Bekijk

Als je een schuldgevoel hebt: wat doet dat met je?

Hayden

Anders

23 jaar

Als je eerlijk bent over je thuissituatie voel je je daarna eerst schuldig

‘Ik ben blij dat ik eerlijk ben geweest met mijn zorgcoördinator, maar dat voelde ik niet gelijk. Je voelt je eerst schuldig. Ja, ik voelde me schuldig. Omdat ik eigenlijk tegen mijn moeder zei: ik voel mij niet veilig thuis. En dat is eigenlijk ergens wel pijnlijk om te horen. En ik had ook niet tegen m’n moeder gezegd dat ik ging verhuizen. Zij kwam er echt achter, dat ik op het laatste moment opeens m’n spullen begon in te pakken. Toen zei ze: nou, waar ga jij? Dus toen moest ik het een beetje uitleggen van, ik ga uit huis.’

Lees het verhaal van Hayden

Harry

Man

33 jaar

Als je als kind in de jeugdzorg zit, denk je dat het je eigen schuld is

‘Als je uit huis geplaatst wordt, denk je als kind: de overheid vindt dat ik niet goed ben… Want als mijn ouders niet goed zijn, dan hadden ze hen in de gevangenis moeten zetten. Snap je? Dus je denkt: ik zit hier, dus ik ben kut, ik heb het gedaan. Dan gaat je waarde steeds naar beneden. En als het dan te lastig is, dan word je in de isoleercel geflikkerd. Kijk maar eens wat dat met een kind doet.’

Lees het verhaal van Harry

Hoe ben je in deze situatie gekomen?

Bekijk

Hoe ben je in deze situatie gekomen?

Maaike

Vrouw

21 jaar

Het kan beter zijn om niet meer thuis te wonen

‘Ik kan nu inzien dat mijn moeder me gewoon wilde beschermen tegen dingen. Maar toen dacht ik: je bent een control freak. Je wilt gewoon controleren waar ik heen ga en wat ik doe en zo. Ik ging mij steeds meer daartegen afzetten en daartegenaan trappen eigenlijk. En dus alles doen om haar een beetje uit te lokken ergens. Dus het was voor ons beiden geen gezonde situatie op dat moment. Achteraf denk ik wel dat het beter was dat ik niet meer bij mama woonde. En heel eerlijk, ik was ook echt geen leuk kind hoor. Ik was in die tijd ook wel echt vervelend.’

Lees het verhaal van Maaike

Imane

Vrouw

23 jaar

Als het thuis niet meer veilig voelt, is weggaan op een gegeven moment de enige optie

‘Toen ik het huis uit wilde gaan, voelde ik me gewoon niet meer veilig daar. Dus dan ga je bedenken van… dat doet een mens automatisch: ik voel me niet meer veilig. Net zoals je bijvoorbeeld… stel je voor je verdrinkt in de zee, je gaat alsnog proberen jezelf te redden, naar de overkant te zwemmen of iets. Dat is een beetje vergelijkbaar met mijn leven destijds, zo voelde het gewoon, ik was een beetje mezelf aan het kwijtraken en ik voelde me gewoon niet meer veilig, dus toen dacht ik: ok, wat ga ik nu doen? Dan ga je gewoon weg van de plek, de situatie waar je in zit.’

Lees het verhaal van Imane

Hayden

Anders

23 jaar

Thuisloosheid kan ontstaan als je merkt dat je niet meer jezelf kunt zijn en je je ongelukkig voelt thuis

‘Bij mij ontstond de thuisloosheid in 2017. Omdat ik opmerkte dat ik het thuis gewoon totaal niet fijn vond. Ik had geen regie over m’n eigen leven. Ik denk misschien dat het cultureel lag. Maar ook aan dat ik uit de kast kwam als lesbisch en later als trans, dat m’n moeder dat niet lekker zat. Dat ik heel veel naar gay pride keek bijvoorbeeld. En dat ze me in dingen beperkte en dat ze dingen ging verbieden. Ze zei altijd: ‘Zo lang het maar niet onder mijn dak is en ik wil er niks over horen.’ Maar het kwam ook doordat m’n broer en m’n moeder vaak aan het vechten waren, of discussiëren, of argumenteren. En dan zat ik gewoon een beetje verdoofd in mijn kamer van: wat doe ik hier nou? Dat was in 2018 zo erg geworden dat ik een zelfmoordpoging heb gedaan. En aan eind 2018 was er toen plek bij een crisisplek.’

Lees het verhaal van Hayden

Hoe is het om als jongere met oudere mensen te wonen?

Bekijk

Hoe is het om als jongere met oudere mensen te wonen?

Imane

Vrouw

23 jaar

Het is moeilijk om een kamer te delen

‘Ja, ik had een kamergenootje en zij was heel chaotisch, daar kon ik niet tegen. Chaotisch, helemaal niet netjes. Als je hier om je heen kijkt, het ziet er spic en span uit, ik moet dat gewoon hebben voor mijn structuur in mijn hoofd. Als het chaotisch is in de omgeving, dan raak ik zelf in de stress en is mijn hoofd ook chaotisch.’

Lees het verhaal van Imane

Imane

Vrouw

23 jaar

Bij de vrouwenopvang is het moeilijk om je leven op de rit te houden – maar bij de nachtopvang ook

‘Bij de vrouwenopvang dacht ik: oh my God, ik moet afstuderen, wat doe ik hier, ik moet hier weg überhaupt. Ik mocht niet naar buiten, mocht helemaal niks. Ik mocht niet eens boodschappen doen. En de plek waar ik zat, was in dezelfde wijk waar m’n moeder ook woonde. Dus ik dacht echt van oh, ik kan haar zo nog tegenkomen en zo. Toen ben ik dus naar de andere kant van Den Haag gaan logeren bij… de nachtopvang. Daar heb ik wel echt een kutleven gehad, zeg ik heel eerlijk.’

Lees het verhaal van Imane

Hoe is het om met andere jongeren te wonen (jeugdzorginstelling of begeleid wonen)?

Bekijk

Hoe is het om met andere jongeren te wonen (jeugdzorginstelling of begeleid wonen)?

Maaike

Vrouw

21 jaar

Het is moeilijk om achteraf te bedenken of er dingen waren geweest die je meer thuis hadden kunnen laten voelen

‘Dat vind ik lastig, omdat ik denk dat mijn ouders, ondanks dat het echt niet altijd lekker is gegaan tussen ons, allebei op hun eigen manier het wel zo goed mogelijk voor mij hebben proberen te maken. Bijvoorbeeld echt zoiets heel kleins, mijn vader kwam toen ik voor het eerst naar een groep ging, de eerste dag met een klein knuffeltje om toch maar iets te hebben voor mij in mijn kamer vanuit hem zeg maar. Gewoon dat soort dingen. Dus ik denk dat ze wel altijd alles eraan hebben gedaan om het voor mij zo makkelijk te maken. Maar het was gewoon niet makkelijk. En dat is ook gewoon de realiteit. Het was gewoon een heel zware periode voor mij en iedereen.’

Lees het verhaal van Maaike

Hayden

Anders

23 jaar

Het is raar dat je in een crisiswoning om tien uur thuis moet zijn

‘Bij de crisiswoning was het altijd zo van je moet om tien uur thuis zijn. Maar nou ja, dat vind ik een absurd ding. Alleen als je werkt of een reden hebt om laat thuis te komen, dan mag je laat thuiskomen. Maar je beperkt in principe tieners die altijd heel laat buiten zijn. Ik vond dat geen leuke regel, nee. Omdat ik juist later in de avond dingen wilde doen met mensen, omdat ze dan juist vrij zijn.’

Lees het verhaal van Hayden

Maaike

Vrouw

21 jaar

Als je steeds naar andere groepen gaat, moet je je steeds opnieuw aanpassen

‘Het is gewoon elke keer weer jezelf aanpassen. Overal is wel een beetje een soort van machtsverhouding onder de jongeren, waar je ook weer een beetje je plekje in moet vinden. En moet kijken van oké, hoe pas ik hier tussen? Ja, want jongeren kunnen op die leeftijd ook wel heel gemeen zijn. Dus het is constant jezelf weer aanpassen en opnieuw wennen. En eigenlijk tegen de tijd dat je alles een beetje hebt uitgevogeld en je plekje een beetje hebt gevonden ga je alweer naar de volgende.’

Lees het verhaal van Maaike

Hayden

Anders

23 jaar

Het helpt om aardig te zijn op een crisisplek

‘Als jij aardig bent en als jij gewoon je eigen waarde laat zien en laat zien van ik kom niet om geweld uit te spuwen bijvoorbeeld, hatelijk te zijn, of problemen te zoeken. Dan laten ze een beetje hun muur zakken, van oké, ik kan dan wel in iets van partnerschap of iets van vriendschappelijke band met jou opbouwen. Jij zoekt niet die andere kant van mij, dus dan vind ik het wel goed. En als ze jou aardig vinden, geven ze je ook bescherming.’

Lees het verhaal van Hayden

Hoe kies je voor jezelf?

Bekijk

Hoe kies je voor jezelf?

Rania

Vrouw

31 jaar

Als degene bij wie je in huis woont zijn of haar macht misbruikt, kan dat een reden zijn om daar weg te gaan

‘Begin 2014 ben ik dakloos geworden. Ik woonde toen bij m’n tante. Ze had mij in huis genomen, bij mijn ouders liep het allemaal niet zo lekker. Ik was rond de 21, 22. Ik had net m’n nichtje verloren, ze had zelfmoord gepleegd. Daarom maakte iedereen zich zorgen om mij, omdat ik en m’n nichtje heel close waren. Op een gegeven moment liep het bij mijn tante ook niet lekker. Haar inmiddels ex-man begon zijn macht naar mij toe te misbruiken. Hij ging dreigen met: “Je moet dit doen of dat doen en als het je niet bevalt ga je maar uit huis.” Ik ga dan niet blijven. I was like: “Oké, ja prima. Doei.”

Lees het verhaal van Rania

David

Man

35 jaar

Op sommige momenten in je leven moet je kiezen voor jezelf, hoe moeilijk dat ook is

‘Het was een zware keuze en ik koos toch voor mezelf. Een deel in mij had zoiets van, ik doe de deur op slot en ik leef mijn leven en mijn moeder kan helemaal gek lopen doen, maar ik sluit me wel af in mijn kamer. Maar toch had ik zoiets van, nee, weet je wat, nu is het tijd voor mij om op mijn eigen benen te staan en zelf, voor mezelf te zorgen en dat heb ik dus gedaan.’

Lees het verhaal van David

Imane

Vrouw

23 jaar

Het is goed om voor jezelf te kiezen

‘Toen het echt ging barsten tussen ons, bedacht ik me ineens van: ok, ik kan nu voor hun kiezen en hun blijven pleasen voor heel mijn leven of ik kan gewoon mijn eigen gang gaan en kijken waar het me gaat brengen. En dat is best wel een grote keuze om te maken in je leven. Maar ja, dat was natuurlijk niet de eerste grote keuze die ik had gemaakt op dat moment, voordat ik het huis uit ging. Mijn hoofddoek afdoen was al een grote keuze.’

Lees het verhaal van Imane

Hayden

Anders

23 jaar

Het is moeilijk om op een goede manier uit huis te gaan

‘Mijn moeder werd heel boos vooral. En ja, ze ging ook heel erg in een slachtofferrol, zo van: je kwetst me hiermee. En natuurlijk ze mag gevoelens hebben, maar het voelde heel manipulerend. Zo van: jouw acties doen mij zoveel pijn. En je hebt me het niet verteld, jij houdt geen rekening met mij. Terwijl, als je me het laat uitleggen, moet je begrijpen waarom ik het niet heb gezegd. Daar wilde ze niet luisteren, het ging er meer om hoe ik haar liet voelen erover. Mijn moeder is een persoon die echt gaat proberen te voorkomen dat je gaat. Daarom heb ik niks gezegd.

Lees het verhaal van Hayden

Hoe kun je thuisloos worden en thuisloos zijn verwerken?

Bekijk

Hoe kun je thuisloos worden en thuisloos zijn verwerken?

Dean

Man

22 jaar

Blijf praten, op de lange termijn gaat het je helpen

‘Ik heb nog wel een advies. Dat is dat je vooral moet blijven praten, omdat het helpt om alles een plek te geven. Ik merk ook nu, dat ik er veel makkelijker over kan vertellen dan vroeger. Vroeger was het echt zo van: ik weet niet waar ik moet beginnen. Ik ben bang om me kwetsbaar open te stellen, maar uiteindelijk helpt het je wel. Sommige mensen zeggen: ja, ik praat wel, maar het helpt niet. Op de lange termijn gaat het je echter wel meer rust geven in je hoofd in plaats van dat je dingen opkropt en er nooit over spreekt.’

Lees het verhaal van Dean

Imane

Vrouw

23 jaar

Als je na de nachtopvang en kamertraining op jezelf gaat wonen, moet je wennen aan het alleen zijn

‘Ja, gewoon heel erg op jezelf zijn. En normaal gesproken was er wel iemand in huis, kon je een praatje maken, effe een sigaretje roken. Of effe naar buiten, naar de winkel met die. Het was levendig, snap je? En dat mis je dan wel als je opeens op jezelf gaat wonen. Daar had ik in het begin heel erg last van. Maar nu hou ik van mijn vrije momenten, denk ik: ah, lekker. En wakker worden dat iemand je wekt of zo. Want dat was destijds wel zo, dat je… er werd gewekt ook en zo. Dan word je gewoon wakker gemaakt door de begeleiders als het tijd is om op te staan. Dat is nu anders.’

Lees het verhaal van Imane

Waar hou je je aan vast?

Bekijk

Waar hou je je aan vast?

Imane

Vrouw

23 jaar

Houd je leven zoveel mogelijk hetzelfde

‘Ja, sowieso er verzorgd uit blijven zien, dingen doen die je nog steeds leuk vind. Ik hou heel veel van lezen. Ik vind het leuk om in de bibliotheek te zitten. Nou, dan ga ik ook gewoon naar de bibliotheek. Je moet vooral niet… Dat is vooral wat ik heel erg deed toen ik dakloos raakte, dacht ik: ok, hoe kan ik nu mijn leven zo min mogelijk veranderen? Ik weet dat er iets is veranderd in mijn leefsituatie, ik woon niet meer met mensen die mijn familie zijn, ik weet dat ik dakloos ben, maar probeer dan ook niet gelijk je studie te stoppen. Maar probeer nog steeds je leven zo goed mogelijk op orde te blijven houden. Nog steeds je rekeningen betalen, dat soort dingen. Er is iets veranderd in je leefsituatie, maar probeer niet alles te veranderen.’

Lees het verhaal van Imane

Imane

Vrouw

23 jaar

Als je thuissituatie verandert, probeer de andere dingen in je leven dan hetzelfde te houden

‘Ik ging naar de bibliotheek. Ik was altijd een bibliotheekmeisje, dus het was niet anders of zo. Als ik niet thuis wilde zijn ging ik altijd naar de bibliotheek. Dus mijn leven was al een beetje zo, dus het was niet echt zo veel veranderd. Alleen dat ik dan op een plek zat waar ik niet wilde zijn en dat ik een tijdstip had om binnen te komen en een tijdstip om naar buiten te gaan bij de nachtopvang. Maar verder was het niet echt anders.

Lees het verhaal van Imane

Wat betekenen vrienden?

Bekijk

Wat betekenen vrienden?

Hayden

Anders

23 jaar

Als je op jezelf woont, leer je pas hoe je emotionele steun kunt vinden

‘Als je op jezelf woont, leer je eigenlijk hoe onervaren je bent. In het zorgen voor jezelf. Althans als je het thuis niet hebt gekregen. De basisbehoeftes, koken en schoonmaken en douchen en al die dingen, dat leer je wel. Natuurlijk, dat leer je meestal in je kindertijd. Maar emotionele steun, dat is een heel ander verhaal. Daar ben je onervaren in wanneer je naar buiten gaat. En daar kom je heel veel verschillende mensen tegen die op een andere manier misbruik van je maken, dat je eigenlijk moet leren om eigenlijk hard te zijn. Om jezelf te beschermen.’

Lees het verhaal van Hayden

David

Man

35 jaar

Goeie vrienden kunnen je op het rechte pad houden

Eén van mijn beste vrienden die komt uit best wel een stabiele familie. Hij heeft wel ook zijn moeder verloren op jonge leeftijd, maar toch best wel stabiel en hij heeft gewoon altijd een huis gehad en bij hem kon ik altijd mijn verhaal doen en hij was gewoon altijd daar om me te supporten. Mensen die zo voor je klaarstaan door dik en dun, die worden je familie. Dus als ik hem zei van, ik sta echt op het punt om dit of dit te doen, dan praatte hij me er weer uit van, what the fuck heb je, doe normaal man! Kom op! Dan gaf hij me een beetje geld, hier haal even wat boodschappen, zorg even voor jezelf, blijf even een paar nachten bij mij pitten. En dan slaap je een nacht erover en dan denk je what the fuck had ik in mijn hoofd. Nee, dit is niet, dit hoort niet bij mij.’

 

Lees het verhaal van David

Hayden

Anders

23 jaar

Je moet jezelf leuk vinden om vrienden te kunnen maken

‘Ik heb in mijn loop van jaren wel een beetje geleerd hoe je met mensen moet omgaan. Als jij te veel gaat bezig zijn met: vind mij leuk, vind mij leuk, dan gaan mensen je juist niet leuk vinden. Als jij ervoor zorgt dat jij jezelf tenminste leuk vindt, dan trek je meer aan dat mensen je ook mogen. Ik vind mezelf best wel een aardig persoon. Maar ik was gewend dat iedereen me heel erg afkraakte en daardoor ging ik mezelf ook niet leuk vinden. Ik besefte ook ergens van: als ik dit niet ga leren dan ga ik het ook niet redden. En het is beter dat je dat van tevoren weet dan dat je het later achter komt. Want dan gaan mensen echt over je heen lopen. En niet een beetje ook.’

Lees het verhaal van Hayden

Wat betekent familie?

Bekijk

Wat betekent familie?

Imane

Vrouw

23 jaar

Het is moeilijk om je familie in een keer achter je te laten

‘Maar weet je wat het dan was, ik was toen nog heel erg geneigd om nog mijn familie op te zoeken en… ik wou nog steeds iedereen gaan pleasen. Toen was het echt nog steeds elke dag met mijn moeder proberen te praten, “Waarom kan je niet gewoon effe een theetje komen drinken? Mag ik niet effe langskomen om een theetje te drinken? Waarom mag ik niet dit? Waarom kan je niet normaal doen?” Steeds: waarom, waarom, waarom. Ik ben echt een stalker geweest. Is echt erg. Maar ja, je gaat gewoon een beetje toch weer die liefde willen winnen. Dat is mijn rouwverwerking, toch?’

Lees het verhaal van Imane

Wat betekent voor jou het hebben van een thuis?

Bekijk

Wat betekent voor jou het hebben van een thuis?

Hayden

Anders

23 jaar

Vrijheid zit in kleine dingen

‘De eerste vrijheid die ik pakte, waren echt kleine dingetjes. Zo van: ik kan om twee uur ‘s nachts gewoon lekker wat maken. Wat koken. Of gewoon wat gaan kopen, zonder dat iemand zegt doe dat niet. Of je kamer even niet schoonmaken, zonder dat er wordt geschreeuwd van hé, ga je dat nog doen, weet je. Mensen denken altijd dat vrijheid van die grote dingen zijn, maar soms ligt het echt aan de kleine dingetjes van wat je thuis wel of niet doet. Wat die vrijheid al geeft.’

Lees het verhaal van Hayden

Maaike

Vrouw

21 jaar

Een eigen huis geeft je rust en een gevoel van trots

‘Het geeft ten eerste een heel groot gevoel van rust. Ik kan hier gewoon thuis komen en niemand kan mij zeggen wat ik wel of niet mag doen of hoe ik mijn huis in moet richten of wie ik wel of niet mag uitnodigen. Het is echt mijn huis, mijn regels. Als je begeleid wonen doet heb je natuurlijk alsnog gewoon de regels daarvan te respecteren. Geen mensen over de vloer na 21:00 uur. Dat soort dingetjes zeg maar. Dat kan ik nu helemaal zelf bepalen. En ergens ben ik ook wel supertrots op mezelf dat ik best wel wat heb meegemaakt en nu uiteindelijk het toch maar wel voor elkaar heb. Ik heb alles hier zelf gekocht en geregeld en gedaan. Ja, dat zijn denk ik wel de twee grootste dingen. Gewoon echt die trots en de rust die het me brengt.’

Lees het verhaal van Maaike

Wat doet het met je als het thuis niet veilig is of als je niet jezelf kunt zijn?

Bekijk

Wat doet het met je als het thuis niet veilig is of als je niet jezelf kunt zijn?

Rania

Vrouw

31 jaar

Voor je mentale toestand kan het in sommige gevallen beter zijn om niet meer bij je ouders te wonen

‘Voor mijn mentale toestand kon ik niet meer bij mijn ouders blijven. Ik weet echt niet waar ik zou zijn. Ja, ik ben best wel eigenlijk een heel gevoelig persoon en het maakte me gewoon echt kapot van binnen. Dus ik trok het niet meer. Ik dacht: ik moet hier gewoon weg, anders ga ik mezelf misschien ook iets aandoen of ga ik misschien helemaal van het padje af. Dus ja, op een gegeven moment moet je voor jezelf kiezen.’

Lees het verhaal van Rania

Maaike

Vrouw

21 jaar

Als je niet meer bij je ouders kunt wonen, is een plek voor jezelf dat wat je het liefste wilt

‘Ja, het enige wat ik altijd heb gewild was gewoon een plek voor mezelf. Gewoon mijn eigen ding kunnen doen, zelf kunnen bepalen waar ik naartoe ga of wat ik ga doen of hoe ik mijn huis inricht. Dat was alles waar ik naartoe leefde op die leeftijd. Want ik wist toen dat thuis wonen er niet meer inzat. Ja, als ik alles kon kiezen wat ik wilde, dan had ik bij een van mijn ouders willen wonen om daar mijn leven te leven. Dat wil uiteindelijk iedere tiener denk ik wel.’

Lees het verhaal van Maaike

Imane

Vrouw

23 jaar

Als je je niet veilig voelt, kun je altijd de politie bellen

‘Ik had toen de politie gebeld, want ik voelde me gewoon niet meer veilig. Als je je niet meer veilig voelt kan je altijd de politie bellen. En toen hadden ze me meegenomen. Eerst moest ik ergens zitten. Dan word je door de politie opgehaald, omdat je je dus niet meer veilig voelt, en dan kom je blijkbaar bij verwarde personen terecht. Geen idee. Het is gewoon echt een cel en je gaat daar effe zitten. Maar ja, ik voelde me niet meer veilig, dus het maakte me eigenlijk ook niet meer uit waar ik terecht kwam. Ik zat daar voor ongeveer een dag of zo en toen ben ik naar de vrouwenopvang gegaan, daar zat ik op een geheim adres. Want toen kreeg ik dus allemaal dreigberichtjes van m’n moeder en broers en zus: “Als ik je zie ga ik je vermoorden,” allemaal dat soort dingen.’

Lees het verhaal van Imane

Hayden

Anders

23 jaar

Je voelt het wanneer het niet meer oké is thuis

‘Als je constant het gevoel hebt dat je beter af bent zonder je ouders of dat je het gevoel hebt dat je eigenwaarde de grond in wordt gestampt door mensen die je eigenlijk moet vertrouwen. En dat ze zo misbruik maken van het feit dat jij in hun huis woont, dat je gewoon momenten hebt dat je bijna wil schreeuwen van: jij hebt geen regie over mij! Dan voel je: dit is niet oké. Want als jij naar buiten gaat en je gaat naar school, dan zie je andere ouders, en dan zie je andere manieren van omgaan. En dan denk je van: ik heb dat niet.’

Lees het verhaal van Hayden

Wat doet het met je als je jong en thuisloos bent?

Bekijk

Wat doet het met je als je jong en thuisloos bent?

Imane

Vrouw

23 jaar

Het is niet goed voor je zelfbeeld als je dakloos bent

‘Ja, je krijgt een bepaald beeld over jezelf, dat is heel heftig. Je krijgt gewoon een daklozenpasje. Je gaat naar het daklozenloket om je daklozenpasje te verlengen. Dat is hoe het werkt in de nachtopvang. Je bent gewoon dakloos. Dat is hetzelfde als “Ik ben Imane, ik ben dakloos.” Dan heb je al zo’n beeld van een zwerver die met allemaal tasjes en… die gewoon heel erg onverzorgd uitziet. Het is niet goed voor je zelfbeeld, laten we het daar op houden. Dat is gewoon niet goed. Als ik gelijk naar de kamertraining had kunnen gaan, dan zou dat echt amazing zijn geweest.’

Lees het verhaal van Imane

Wat kun je doen als je weer dakloos dreigt te worden?

Bekijk

Wat kun je doen als je weer dakloos dreigt te worden?

Wat kunnen hulpverleners voor je betekenen?

Bekijk

Wat kunnen hulpverleners voor je betekenen?

Maaike

Vrouw

21 jaar

In de tijd dat je van groep naar groep gaat, zou het fijn zijn om een vaste begeleider die je vertrouwt te hebben

‘Ja, ik heb wel een persoon van de gemeente gehad die op de achtergrond wel bezig is met waar je naartoe gaat en wat je gaat doen en zo, maar dat was meer heel zakelijk. Dat was meer van: oké, dit zijn je opties, whatever. Dus het was niet dat ik daar een heel goede band mee had of zo. Als ik gewoon een vaste begeleider had, net als de persoon die ik nu heb bijvoorbeeld, dat zou wel heel chill geweest zijn, ja.’

Lees het verhaal van Maaike

Maaike

Vrouw

21 jaar

Contact houden met begeleid wonen is prettig, omdat je met hen dingen waar je tegenaan loopt kunt bespreken

‘Ik heb op dit moment nog steeds begeleiding eigenlijk. Een keer in de twee, drie weken of zo, het ligt er een beetje aan hoe druk ik ben ook. En ik kan haar ook nog altijd bellen als ik dat nodig heb. Met haar bespreek ik waar ik tegenaan loop in het leven. Ik heb bijvoorbeeld promotie gekregen op werk en nu ben ik leidinggevende en dan hebben we het over de dingetjes waar ik tegenaan loop. Dat het best wel een mannenwereld is in transport. Of dingen met jongens. Of dingen met geld. Of zoals toen ik het appartement net had dingen als gas, water en licht dat je moet regelen. Verzekeringen die je moet afsluiten. Met dat soort dingen helpen ze ook allemaal met uitzoeken. En ik was begonnen met rijles. Dus nu zijn we een beetje aan het kijken naar auto’s. Wat is een goede eerste auto? Wat je normaal misschien eerder met je ouders of zo zou uitzoeken, dat bespreek ik vaak eerder met hen.’

Lees het verhaal van Maaike

Imane

Vrouw

23 jaar

In de nachtopvang krijg je hulp aangeboden

‘Dat komt gewoon op je pad op gegeven moment. Als je ook in zo’n omgeving zit dan gaan die organisaties sowieso bijspringen, zo gaat dat gewoon. Want in de nachtopvang, toen ik daar terecht kwam was het ook: “Bij welke organisatie zit je, welke hulp krijg je?” Die gesprekken komen, dus op gegeven moment kan je jezelf echt wel helpen.’

Lees het verhaal van Imane

Wat vertel je aan anderen over je situatie?

Bekijk

Wat vertel je aan anderen over je situatie?

Maaike

Vrouw

21 jaar

Als je niet meer thuis woont kost het energie om aan jongeren die nog wel thuis wonen uit te leggen wat jouw situatie precies is, dat kan leiden tot roddels, maar die maken je eigenlijk ook niet uit

‘Ik schaamde me niet per se voor mijn situatie. Maar ik heb wel altijd het idee gehad, al helemaal op school, dat niemand het echt begreep. Omdat grotendeels iedereen natuurlijk gewoon bij zijn ouders woont als je 14, 15, 16 bent. Ik had ook nooit de energie om het echt volledig uit te leggen aan hen en ik had ook niet heel veel vrienden of zo in die tijd. Dus ik dacht ja, ik kan het wel aan random mensen uitleggen, maar wat heb je ermee te maken? Eigenlijk helemaal niks. Maar juist dat creëerde wel dat echt de gekste verhalen rondgingen op school. Mensen zeiden dat ik was gevlucht naar het buitenland met mijn vriendje. Er ging rond dat ik zelfmoord had proberen te plegen. Er ging rond dat ik in de gevangenis zat. Er gingen zo veel dingen rond dat ik dacht ja, weet je, lul allemaal maar lekker, jullie weten toch niet hoe het zit. Ik had gewoon de energie er ook niet voor om het zeg maar aan te gaan.’

Lees het verhaal van Maaike

Imane

Vrouw

23 jaar

Vertel je studiegenoten over je situatie

‘Toen had ik ook verteld dat ik in de nachtopvang terecht zat, dat ik me niet zo goed voelde, en dat ik er ook negen van de tien keer iets te verzorgd uitzag, waardoor dat kwam. Ja, omdat ik er toen echt wel extreem netjes uit zag, dat je dacht van: ok, ga je model spelen ergens of zo. Om maar niet dat beeld te hebben van mezelf, wat ik net vertelde, van die zwervers die er onverzorgd uitzien en zo. Want zo ben ik gewoon niet. En ik vond het belangrijk om uit te leggen. Ik was toen elke dag op school tot vier uur, half vijf omdat ik pas dan weer naar de nachtopvang mocht. Dan dachten ze ook “waarom blijft ze nog op school”. Toen dacht ik: ik ga het gewoon vertellen ook. En ik kreeg wel heel veel steun van mijn klasgenoten, dat wel. Ja, gewoon vragen hoe het met me gaat: “Imane, gaat alles wel goed? Gaat het nog een beetje op stage? Hoe vind je stage?” Gewoon kletsen, dat is al gewoon fijn, dat voelt al hartstikke goed. Maar vooral dat het niet een geheim is. Want het hoeft niet per se een geheim te zijn, het kan iedereen overkomen.’

Lees het verhaal van Imane

David

Man

35 jaar

Sommige mensen maken je duidelijk dat je beter niet over je shit kunt praten

‘Toen ik nog op de middelbare school zat, heb ik aan een klasgenoot over de problemen met mijn moeder en jeugdzorg verteld, maar die verhalen waren zo heftig, zijn vader is naar me toegegaan en heeft me gevraagd om niet meer die verhalen te delen met zijn zoon, want hij kon er ‘s nachts niet van slapen. Ja, je leert wel zo van, oké, dus het is niet helemaal goed om altijd over je shit te praten.’

Lees het verhaal van David

Wat zijn de moeilijkste momenten?

Bekijk

Wat zijn de moeilijkste momenten?

David

Man

35 jaar

Een dieptepunt is als je eigen ethiek op het spel staat

‘Dat je bijna de afweging maakt om ook de criminaliteit in te gaan. Dat je zo weinig hebt, dat je niks hebt en dat je het gevoel hebt dat het systeem je zo tegenwerkt… Dat je probeert een uitkering aan te vragen en dat je afgewimpeld wordt. “Nee, je bent jong, je kan wel werken.” En dan had ik mijn trots en dan wilde ik niet mijn hele verhaal delen en dan stond ik weer buiten. En dat je dan de overweging maakt om misschien toch de criminaliteit in te gaan. Want je kan duizenden dingen doen. Er is een scala van dingen die je kan doen. Zeker weten.’

Lees het verhaal van David

Maaike

Vrouw

21 jaar

Het allerergste gevoel is het gevoel dat niemand jou meer wil

‘Het dieptepunt voor mij was toen ik 6 maanden op een boerderij moest wonen. Daar had ik eigenlijk geen contact met de buitenwereld. Dus ik had geen computer of televisie of telefoon. Helemaal niks. En het was ook een geheime locatie, dus ik wist ook niet waar ik was. Daar had ik echt het gevoel van oké, niemand wil mij meer. Ze kunnen niks meer met mij. Dus hebben ze me maar hier gedumpt op een boerderij in de rimboe om geiten te melken. Dat was voor mij mentaal gezien en emotioneel gezien echt een dieptepunt. Dat ik echt zoiets had van oké, niemand wil me meer. Ik was daar toen dus een paar keer weggelopen en uiteindelijk was ik opgepakt door de politie. En toen heb ik ook echt huilend in die politieauto gezeten en toen heb ik gezegd van: “Ik wil niet meer, ik wil niet terug daarnaartoe. Ik ga blijven weglopen net zo lang tot jullie me niet meer vinden of je vindt me ergens dood in een gracht.” En op dat moment kon het me ook gewoon echt niet meer schelen als dat zo zou zijn.’

Lees het verhaal van Maaike

Welke mindset past bij jou?

Bekijk

Welke mindset past bij jou?

Imane

Vrouw

23 jaar

Als je dakloos wordt, ben je niet opeens een ander mens

‘Ja, je bent nog steeds jezelf. Ja. Bij mij was het wel zo dat ik nog steeds Imane ben. Destijds was ik een heel andere Imane en nu ben ik een andere Imane, maar ik ben nog steeds dezelfde persoon. Mijn hart is nog steeds hetzelfde, mijn manier van denken is nog steeds hetzelfde, mijn mindset is nog steeds hetzelfde. Dat had ik heel erg in het begin toen ik dakloos raakte, dat ik dacht: ik ben nu dakloos, het einde van de wereld is voorbij. Het is gewoon heel erg overleven met jezelf. En vooral niet bepaalde overtuigingen gaan creëren.’

Lees het verhaal van Imane

Rania

Vrouw

31 jaar

Als je wereld in duigen valt, probeer dan op jezelf te bouwen

‘Op een gegeven moment, valt je hele wereld natuurlijk in duigen. Je hebt je ouders niet waar je op kan bouwen, familie niet, mensen om je heen, school niet, stage niet. En als je ook nog zo jong bent denk je van: ja, het is één boze wereld. Niemand wil het je gunnen, je komt niet echt vooruit. Ik heb altijd ook wel in een depressie gezeten, een chronische depressie door m’n ADHD. Ik kan eigenlijk op niemand bouwen, dus ik heb mezelf tot op de dag van vandaag aangegeven van: bouw gewoon op jezelf.’

Lees het verhaal van Rania

Imane

Vrouw

23 jaar

Ga niet in de slachtofferrol zitten, maak het niet erger voor jezelf, maar wees eerlijk

‘Ik heb eigenlijk nooit gelogen tegen mezelf. Wat ik daarmee bedoel is, toen ik dakloos was, dacht ik: Imane, je bent nu dakloos, fiks iets voor jezelf. Gewoon zo. Get your shit together and go for it. Niet liegen tegen jezelf, je bent dakloos en in de slachtofferrol gaan zitten. Als je in de slachtofferrol blijft zitten dan ga je juist alleen maar blijven huilen. Kom je alleen maar in die negatieve “why” terecht. Dat wil je helemaal niet voor jezelf. Je kan maar beter gewoon eerlijk blijven tegen jezelf. Je moet niet jezelf tegenwerken, maar met jezelf meewerken.’

Lees het verhaal van Imane