Wie is Leonie?

Vrouw
Leonie (50) heeft twee volwassen zonen met autisme, haar partner heeft autisme en zes jaar geleden kwam zij erachter dat zij ook autisme heeft. Of, zoals ze zelf zegt, autist is.
De diagnose autisme heeft haar geholpen, ook in het plaatsen van haar gevoelens van eenzaamheid. Ze had altijd al het gevoel dat ze er niet bij hoorde, maar met de diagnose autisme, viel een groot deel daarvan op zijn plek.
Leonie vertelt dat ze in haar jeugd alles heeft meegemaakt dat je een kind niet gunt. En dat zij daardoor in haar latere leven een aantal keer liefde en aandacht met elkaar heeft verward. Op haar negentiende kreeg zij haar eerste zoon. Ze heeft drie relaties gehad die voor haar rampzalig waren. Haar partner met wie zij sinds 2008 samen is, was de eerste bij wie zij zich gelijk veilig en thuis voelde.
In 2006/2007 ging zij onderuit met een burn-out. In de zoektocht die zij met de GGZ startte, gaf de GGZ haar meerdere malen de verkeerde diagnose. Dat heeft Leonie’s vertrouwen in de ggz en overige “witte jassen” geschaad. Inmiddels is zij al een aantal jaar geleden arbeidsongeschikt verklaard. Sinds enkele jaren is zij wel actief als vrijwilliger bij het Leger des Heils waar zij open is geweest over haar autisme en mede hierdoor veel voor andere mensen kan betekenen.
Leonie is de diepste gevoelens van eenzaamheid te boven gekomen zonder hulp van buitenaf. Ze heeft nu een autismecoach, waar ze veel aan heeft en ze weet nu beter welke vormen van contact bij haar passen. Online contact vindt zij bijvoorbeeld heel prettig, veel fijner dan iemand op de koffie uitnodigen. Leonie is trots op dat ze er nog is, op haar partner, op haar zonen en op dat ze nu leuke contacten heeft. En als ze soms een periode van ‘zwelgje’ heeft, gaat ze gewoon lollige filmpjes kijken.
Om de privacy van deze persoon te beschermen is gebruik gemaakt van een verzonnen naam. De werkelijke naam van Leonie is bij de redactie bekend.

Leonie
Vrouw
50
Een buddy voor jou als mens
‘Eenzaamheid is eigenlijk een soort verslaving. Je hebt een bepaald leven en daar ben je aan verslaafd. Dat leven moet anders. Dan kun je mensen wel uit de situatie halen, maar daar los je het probleem niet mee op. Als je naar zo’n eenzaamheidsclubje gaat en je komt de week erna niet, dan komt niemand je ophalen. Want eigen regie enzo. Het zou veel beter zijn als iemand je dan wel komt halen. Gewoon een maatje. Niet gelijk met het doel om je zo snel mogelijk de arbeidsmarkt op de krijgen. Niet een buddy voor je schulden! Nee, een buddy voor jou.’

Leonie
Vrouw
50
Het helpt als iemand er echt voor jou is, dat die je bij de hand neemt en dat diegene zich opstelt als mens in plaats van professional
‘Iemand die er voor mij is, in plaats van iemand voor de gemeente. Het gevoel van eenzaamheid is voor mij een gevoel van mijn verhaal niet kwijt kunnen, of dat nou positief of negatief is. Dan vreet dat zich naar binnen.
Iemand moet zeggen: “Er is daar iets te doen en ik kom je ophalen op zaterdag om 10:00.” Niet in de zin van: we sleuren je je huis uit. Maar zet dat fucking professionele masker eens af! Wees wie je bent. Dat is voor mij heel belangrijk. Dan weet ik dat ik te maken hebt met een mens, in plaats van een persoon die zijn werk doet om er zijn geld mee te verdienen. Ik heb genoeg mensenkennis om daar doorheen te prikken.’

Leonie
Vrouw
50
Als je wilt dat mensen die eenzaam zijn op een activiteit komen, moet je hen actief benaderen
‘Je moet niet verwachten van iemand die eenzaam is en je een brief in de brievenbus doet over een clubje, dat diegene komt. Als het geweest is denkt diegene: O ja, dat was vandaag. Weer iets waar ik in gefaald heb. Een actiever beleid op die gebieden zou helemaal niet verkeerd zijn.’

Leonie
Vrouw
50
Het is fijn als je je verhaal aan iemand kunt vertellen en dat diegene dat voor je opschrijft
‘Ik had behoefte aan iemand die eens een keer luisterde naar mijn verhaal. Zonder gelijk te zeggen: “Wat zal jij het zwaar gehad hebben”. Ik heb een keer mijn hele verhaal kunnen vertellen bij de GGZ, maar die mensen vertrouwde ik heel lang dus niet, dus daar is enige tijd, een jaar of 8, overheen gegaan. Het gaat ook over vertrouwen. Het is fijn als er iemand is die zegt: “Vertel”. En die alles oordeelloos opschrijft.’

Leonie
Vrouw
50
De ervaring van een ander kan je helpen om woorden te vinden voor jouw eigen situatie
‘Als je psychisch in de knoop zit, blijf je rondjes lopen. Net als een hamster in een molen. Doordat een ander zijn gedachten opschrijft in net andere woorden, kan dat je net helpen om het logisch te maken voor jezelf maar ook naar anderen toe.’

Leonie
Vrouw
50
Probeer woorden te vinden om jouw verhaal te delen
Jouw perspectief en mijn perspectief, als we alle twee eenzaam zijn, kijken we beiden anders naar elkaars situatie en onze eigen. Maar doordat jij jouw verhaal deelt, kan ik misschien wel beter woorden geven aan mijn eigen situatie. Als je een woord vindt dat beter past dan ‘verdriet’ dan kun je ook makkelijker aan een hulpverlener uitleggen waar je tegenaan loopt. Rouw, verdriet, depressief zijn of je gewoon ‘bleh’ voelen: voor mij heeft het jarenlang hetzelfde gevoeld.

Leonie
Vrouw
50
Blijf niet in de slachtofferrol hangen
‘Als je een rotleven achter de rug hebt, is het makkelijk om te denken: Die mensen hebben dat allemaal gedaan. Nee, als jij nog steeds in de slachtofferrol blijft hangen, dan doe je jezelf iets aan. Slachtoffer ben je, maar je hoeft je er niet naar te gedragen en overal tegenaan te schoppen. Als ik nu met het verkeerde been uit bed stap en ik heb een kut humeur; dan denk ik nu: Eerst een sigaret en een kop koffie. En dan probeer ik het vijf minuten later nog een keer. En als ik een periode van zwelgje heb, dan ga ik lollige filmpjes kijken.’

Leonie
Vrouw
50
Als je je eenzaam voelt, ga dan doen wat je als kind graag deed, dat trekt je er doorheen
‘Wat ik zou aanraden? Vraag jezelf eens: Wat deed je vroeger? Je moeder was bezig met het huishouden, je vader aan het werk, wat deed jij? Wat deed je als kind graag? Pak dat weer op! Wat mij geholpen heeft: ik heb een kleurboek gepakt. Ik heb zo’n dik boek gekocht en kleurpotloden. Ik ben heel demonstratief op een dik kussen aan tafel gaan zitten en gaan kleuren. Kleuren om het kleuren. Niet om iets te bereiken of een ander iets te laten zien of te bewijzen.’

Leonie
Vrouw
50
Te weten komen wie jij daadwerkelijk bent kan je helpen minder je eenzaam te voelen
‘De diagnose autisme en mijn hele levensverhaal eens een keer op papier gezet krijgen, die twee dingen hebben me echt geholpen. Toen ik ook nog van de psychiater te horen kreeg: “Het is niet raar dat jij je niet thuis voelt op deze wereld. Met jouw verleden zijn er maar weinig mensen die jouw leeftijd gehaald hebben.” Nadat de Autismespecialist de diagnose autisme bij me had gesteld, ben ik naar het Leo Kannerhuis gegaan. Die hebben mij meer geleerd over hoe mijn autisme werkt voor mij. Tegenwoordig bekijken ze het zo; je bent iets anders geprogrammeerd, Je moet alleen leren jezelf staande te houden.’

Leonie
Vrouw
50
Het besef: ‘Ik hoef er niet bij te horen’, kan veel betekenen
‘Er komt niet vaak iemand over de vloer. Met als resultaat dat als ik een bak lego over de vloer wil gooien, niemand daar wat van zegt. Waarom zou ik niet heel autistisch ministeck ordenen op kleur? Niemand die daar wat van zegt. Het is mijn huis. Ik betaal de huur. Dat is iets wat een paar weken geleden tot me door drong. Een paar weken geleden had ik toetjes gehaald en voor het eten had ik honger en was ik een toetje aan het opeten tijdens het koken en toen zei mijn partner: “Dat is voor na het eten.” Toen zei ik: “Wie zegt dat?” Dat besef: ik hoef er niet bij te horen. Dat heeft voor mij een heleboel gedaan. Ik bepaal hoe ik leef.’
Nóg wijzer worden?
Vragen en antwoorden
Stel een vraag aan de redactie
Uw kunt uw vraag anoniem stellen. Gedeelde Ervaringen behoudt het recht uw vraag niet te publiceren en/of in behandeling te nemen.
Dit formulier is beveiligd met reCAPTCHA van Google | Privacy - Voorwaarden