Welke impact had gokken op het leven van anderen? Hoe beleefden zij dit en wat deden zij? Klik hieronder op een vraag om ervaringen van anderen te lezen.
Man
33 jaar
‘Gokgedrag is conflicten vermijden, jezelf aanpassen, sociaal wenselijk gedrag vertonen, de schone schijn ophouden. Tegelijkertijd borrelt er onder de oppervlakte een steeds hevigere onrust, spanning en eenzaamheid. Om die gevoelens tegen te gaan, ga je drugs gebruiken -gokken en cocaïnegebruik gaan vaak samen – en word je iemand die zich steeds verder vervreemdt van zijn sociale omgeving.’
Man
32 jaar
‘Met mijn gok- en blowverslaving heb ik vooral mijn moeder, mijn broertje en mijn oom benadeeld en ze in grote mate van me vervreemd. We zijn nu weer dichter bij elkaar, maar het vertrouwen is nog niet helemaal teruggekeerd, daarvoor is te veel gebeurd.’
‘Er zijn nog meer mensen die ik met mijn gedrag heb geschaad, ik kan me bijvoorbeeld voorstellen dat mijn ex, haar ouders en mijn vrienden van toen er ook door zijn geraakt. Het Twaalfstappenplan voorziet erin dat ik het met iedereen goedmaak, tenzij er dwingende redenen zijn om dat niet te doen.’
Man
44 jaar
‘Ik heb me mezelf heel lang voorgehouden dat ik mijn gokverslaving voor mijn omgeving wist te verbergen. Onzin natuurlijk want iedereen had er weet en last van, zeker toen ik overal schulden begon te maken. Pas toen ik mijn verslaving onder ogen zag en er eerlijk voor uitkwam, nam de last voor anderen af.’
Man
35 jaar
‘Ik heb altijd alles en iedereen voor de gek gehouden, bedonderd. Veel liegen en bedriegen. Je wordt steeds creatiever in hoe je mensen, je partner kunt belazeren, hoe je toch geld kunt pakken, frauderen.’
‘Zoals zoveel gokverslaafden had ik een baan. Je zag de verslaving niet aan me af. Ik had een leven vol geheimen en investeerde in de buitenkant. Ik was een clown, steeds met een ander gezicht op. Maar ook berekende ik veel meer dan een drank- of drugsverslaafde schade bij andere mensen. Iemand die aan de drank is, heeft maar een fractie van de schuld van een gokverslaafde.’
Vrouw
47 jaar
‘Je stelt geen vragen over geld aan anderen. Als anderen nieuwsgierig zijn naar jouw financiën, wimpel je ze af met een dooddoener. Je stapt van de ene leugen naar de andere, van het ene geheim naar het andere. Dat kost enorm veel energie en een hele leugen-boekhouding. Hoewel ik ontzettend veel geluk heb gehad met een heleboel goede mensen om me heen, ben ik ook mensen kwijtgeraakt die me vanwege mijn gedrag nooit meer willen zien.’
Man
49 jaar
‘Ik dacht dat ik mijn gokverslaving voor anderen kon verbergen, en dat ik mijn vriendin, partner, familie en vrienden er geen last mee bezorgde. Dat maakte ik mezelf graag wijs, want ze kregen er wel degelijk problemen door. En dan laten ze je op zeker moment ook keihard weten.’
Je raakt steeds verder van alles en iedereen geïsoleerd: ‘Omdat je een enorme hoeveelheid energie stopt in het verdoezelen van je verslaving, leid je een eenzaam en geïsoleerd leven. Een leven vol geheimen en dubbele bodems, van bedrog en manipulatie, dat onherroepelijk ten koste gaat van je sociale leven. Ook je dierbaren keren zich van je af. Als je niet oppast, sta je er op gegeven moment helemaal alleen voor.’
Gokverslaving groeit boven je hoofd als mensen zich van je afkeren, omdat ze je niet meer vertrouwen. ‘Om te kunnen gokken, ben je voortdurend op zoek naar geld. Maak je winst en verliesrekeningen in je hoofd, en beloof je elke keer dat je leningen binnenkort dubbel en dwars terugbetaalt. Maar mensen geloven je op gegeven ogenblik niet meer en gaan je onbetrouwbaar vinden. Zodra dat gebeurt, groeit het gokken boven je hoofd.’
Man
33 jaar
‘Sommigen hadden moeite met mijn gedrag door de jaren heen: ik miste vaak afspraken, en als ik dan wel kwam, was ik vaak afwezig, tuurde voortdurend op mijn telefoon en was ik geregeld kortaf. Nadat mijn verslaving bekend was geworden, moest ik met veel mensen uit mijn omgeving opnieuw een vertrouwensband opbouwen. Wat daarbij hielp, was dat ik niets van vrienden of familie had gestolen. Ze waren weliswaar boos, maar, zo zeiden ze, je hebt er vooral jezelf mee gehad.’
Man
34 jaar
‘Door je van niets en niemand iets aan te trekken, richt je grote relationele schade aan. Ik heb er veel vriendschappen door verloren. Op bezoek in de kliniek zeiden mijn moeder en broer dat als ik zou doorgaan met gokken, dat we dan onherroepelijk steeds verder uit elkaar zouden gaan groeien. Dankzij hele goede behandelaren in de kliniek die me binnenstebuiten keerden, wat met veel emotie gepaard ging, leerde ik om naar mezelf te kijken en is mijn relatie met mensen die me dierbaar zijn geleidelijk verbeterd.’
Man
52 jaar
‘De relatie die ik hiervoor had, is stuk gelopen op het gokken. Toen ik mijn toenmalige vriendin leerde kennen, wist ze wel dat ik een gokprobleem had, maar alleen mijn eigen geld ging eraan op. Ze kwam er vrij snel achter dat ook het huishoudgeld in de gokkast verdween. En dat ik her en der geld leende. Ook een deel van de nalatenschap van mijn moeder heb ik verspeeld. Mijn broer en zus kregen daardoor een stuk minder dan gepland. Mijn zus neemt me dat nog steeds zeer kwalijk: zij vindt dat ik het vertrouwen van mijn ouders, vooral dat van mijn moeder heb beschaamd. ’
Man
31 jaar
‘Sociaal leven is delen en vertrouwen. Ik heb dertien jaar lang een dubbelleven geleid, dus in wie moesten mensen dan vertrouwen: Kevin, de zoon, vriend of partner of Kevin de gokker? Toen ik naar mijn ex fietste, om over de laatste terugval te praten, wist ik: jij gaat de relatie verbreken. Het moment dat ze zei en nu is het klaar, is nergens mee te vergelijken. Ik werd boos op mezelf, barstte in tranen uit, en voelde me zo ongelooflijk schuldig. Ik besefte dat het mijn eigen schuld was, niet van iemand anders. De maanden erna zat ik onmetelijk diep in de put. Dat ik daar uit ben gekomen, heb ik te danken aan heel veel lieve mensen om me heen.’
Man
57 jaar
‘Ik vervreemdde me steeds meer van mijn omgeving, maar, zo prentte ik mezelf in, dat zou wel weer goed komen als mijn drang om te gokken verdween. En dat zou natuurlijk gebeuren, als ik ging samenwonen en kinderen zou krijgen. Niet dus. Vlak na de geboorte van mijn zoon, ik was nog geen halve dag vader, reed ik linea recta van het ziekenhuis naar de speelhal om te gokken. Niet zozeer vanwege de kick van het gokken zelf, maar om ergens te zijn waar niemand me zou vragen waar ik was en wat ik deed.’
‘Om je verslaving vol te houden, moet je een dubbelleven leiden. Daarvoor heb je een zekere slimheid nodig. Liegen, bedriegen en manipuleren worden een tweede natuur. Je houdt je zelf voor dat je dingen geheim weet te houden voor je omgeving, maar familie en vrienden weten vaak meer dan je veronderstelt. Je verslaving wordt ook gevoed door mateloosheid, een bijna ongelimiteerd streven om doelen of targets te halen en om anderen te pleasen.’
Man
34 jaar
‘Onder druk van mijn toenmalige vriendin zocht ik hulp, om van mijn gok- en wietverslaving af te komen. Als ik om twee uur ’s middags nog niet geblowd had, begin ik te trillen. Het is geen jaren zeventig spul hè, maar veel sterker. Ook online gokken was tussen haar en mij in komen staan. Ik wilde haar niet kwijt, dus meldde ik me bij de kliniek. Jaren daarvoor had ik al ambulante hulp gehad. Na de eerste keer stopte ik twee jaar met blowen en roken. Gokken bleef ik doen, mocht van mezelf want ik blowde tenslotte niet meer. Bij de tweede keer dat ik ambulante hulp kreeg, viel ik al tijdens de behandeling terug.’
‘Ambulante hulp krijg je 1 á 2 keer per week een uurtje, dat is een totaal andere ervaring dan een maand opname in een kliniek. Dan kan je het terrein niet af en ben je voortdurend in therapie. Dat is heel intensief: sporten, wandelen, en therapie, individueel en collectief, aan de hand van het Twaalfstappenplan. Dat plan helpt mij om zo goed als clean te blijven.’
Man
35 jaar
‘Twee jaar geleden heb ik een groot bedrag van mijn schoonvader gestolen. En dat heeft er voor gezorgd dat ik alle kaarten op tafel heb gegooid. Toen dacht ik “okay, nu mag iedereen het weten want als ik nu geen stappen zet, wordt het mijn dood.” Ik heb zelf alles opgebiecht en ben een dag en een nacht uit huis geweest. Mijn vriendin kon me niet meer in huis verdragen. Het was geld van haar vader dat ik had gejat. Ik was in paniek en in die nacht heb ik besloten om alles er uit te gooien en heb ik alles op de familie app gezet.’
Man
33 jaar
‘Als je van je verslaving af wilt, moet je bereid zijn om alles, maar dan ook alles op tafel te gooien. Begin dan maar met het ergste wat je ooit gedaan hebt. Daarvoor moet je over een hoop schaamte en morele schuld heen. Zonder opbiechten kan je echter geen nieuw begin maken.’
Man
57 jaar
‘Op een vrijdag in november 2015 confronteerde mijn ex-vrouw me met bankafschriften waaruit overduidelijk bleek dat ik ondanks eerdere beloftes om te stoppen nog steeds gokte. Ze zei toen: “ik kan je kennelijk niet van het gokken weerhouden, dus misschien moeten we maar uit elkaar gaan.” Ik schrok niet alleen, maar schaamde me ook diep voor al die jaren van leugen en bedrog. Ik kon niet anders dan open kaart spelen en vertelde haar aan wie en wat ik hoeveel geld schuldig was.’
‘Jarenlang heb ik mezelf wijs gemaakt dat ik het zo wist te regelen dat mijn dierbaren er geen weet van hadden dat ik gokte. Ik verzon er van alles op om te zorgen dat het niet uitkwam. Mijn ex-vrouw en ik werkten allebei, dus zorgde ik er bijvoorbeeld voor dat ik tussen mijn afspraken met cliënten door langs huis kon om brieven eruit te vissen die tot vragen zouden kunnen leiden. Op zaterdagen reed ik de wijk in, om de postbode op te vangen, van hem wist ik waar die op een bepaalde tijd zou rondlopen. Dan zei ik dat op iets heel belangrijks zat te wachten en kreeg ik de post mee. Maar uiteindelijk gebeurde toch het onvermijdelijke en kreeg mijn ex-vrouw rekeningen onder ogen, waarover ik nooit iets had verteld. Alles stortte toen als een kaartenhuis in elkaar. Op dat moment kon ik wel door de grond zakken, maar het gekke is, het gaf me ook rust want ik hoefde de schijn niet langer op te houden.’
Man
31 jaar
‘Pas nadat mijn laatste relatie schipbreuk had geleden, ben ik serieus op zoek gegaan naar hulpverlening. Die vond ik uiteindelijk bij Ready for Change in Rotterdam. Daar maakten de hulpverleners me meteen duidelijk dat ze een actieve rol van me verwachten. Verdrietig, ontevreden, zelfmedelijden? Daar hebben we geen tijd voor. Kom je om aan jezelf te werken, of kom je voor de bühne, om aan je ex, ouders en vrienden te laten zien hoe “goed je bezig bent?” Ook heb ik mijn financiën geheel uit handen gegeven aan een bewindvoerder.’
Vrouw
47 jaar
‘Op zeker moment heeft mijn vriend, zonder dat ik het wist, alle mensen uitgenodigd aan wie ik geld schuldig was. Dat leidde tot een hectische bijeenkomst. Niemand wist het van elkaar. Toen kwam alles aan het licht: mijn bedrog, dat ik iedereen om de tuin leidde en ook dat ik verslaafd was. Dat realiseerde ik me wel, maar ik wilde dat niet als excuus gebruiken of me er achter verschuilen. Het was een enorme schok voor iedereen, maar voor mij een opluchting. Ik hoefde geen energie meer te stoppen in mijn dubbelleven. Ik ben toen meteen in therapie gegaan. En later bij de AGOG (Anonieme Gokkers).’
Man
32 jaar
‘Drie jaar geleden gaf ik mijn financiën uit handen en begon ik mijn schulden af te betalen. Tegelijkertijd ben ik het Twaalfstappen plan bij Gamblers Anonymous (GA) gaan volgen. Op bijeenkomsten bij GA deel je waar je op dat moment behoefte aan hebt, je spreekt je uit en daarmee is het klaar. Dit in grote tegenstelling tot de meetings bij AGOG, waar deelnemers elkaar vragen kunnen stellen en waar je aan de tand kunt worden gevoeld. Dat vond ik niet prettig. Ik voelde me onveilig, bij AGOG was ik bang om me te uiten, bij GA kan en durf ik alles te vertellen.’
Man
33 jaar
‘Toen ik ‘s ochtends op mijn werk arriveerde, werd ik door mijn direct leidinggevende apart genomen. Vervolgens kwam er nog iemand bij, dat bleek een rechercheur te zijn, en kreeg ik de keus: of de diefstal opbiechten en terugbetalen of ik zou meegenomen worden naar het politiebureau. Ik wilde geen strafblad en koos ervoor om te bekennen en het gestolen geld, €15 duizend, terug te betalen. Het was het meest gênante en moeilijkste moment in mijn leven, maar achteraf bezien het beste dat me ooit is overkomen.’
Man
32 jaar
‘Ik gokte vanwege een kriebel, zo plat zou ik het willen omschrijven. En de beloning was een kortstondige euforie als ik wat won, maar nog veel vaker schulden –bij zorgverzekeraar, energiebedrijf, creditcardmaatschappij en banken. En niet te vergeten een studieschuld die ik nu nog maandelijks afbetaal. Maar wat gokken vooral oplevert: stress, eenzaamheid en verstrikt raken in één grote leugen.
Man
35 jaar
‘Het gokken leverde me toch ook iets op: een vlucht uit de realiteit, spanning en adrenalineboost. Het gevoel dat ik leefde en dat ik spannende dingen aan het doen was. Ik kon met € 200 naar binnen gaan en met € 3000 naar buiten gaan of met € 1500 euro naar binnen en met niks naar buiten. Spanning. Een kick. Ik was niet het type gokker dat ontspannen op een kruk zat. Ik gokte aan vijf kasten kris en kras verspreid door de ruimte en dan moest ik ook nog geld gaan pinnen en weer terug. Totaal hyper. De spanning was een groot deel van de beloning.’
Vrouw
47 jaar
‘Gek genoeg was het gokken voor mij ontspannend. Als ik in de penarie zat, ging ik gokken. Dan hoefde ik nergens meer aan te denken. Van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat was ik er mee bezig. Zelfs op de wc zat ik nog koersen te checken. In het weekend was ik super onrustig: beurzen dicht, niks te doen. Nare spanning. Pas op maandag kon ik weer ontspannen. Al het andere verdween. Gokken gaat om de rush, om de dopamine.’
Man
57 jaar
‘Als je wint met gokken, maak je dopamine aan en krijg je een euforisch gevoel. Zakt het dopamineniveau, dan is dat normaal gesproken een signaal dat je ergens mee moet stoppen. Bij een gokverslaafde zakt dat niveau echter niet ver genoeg, daardoor blijft hij doorgaan met gokken.’
Man
33 jaar
‘Om je verslaving geheim te houden, kijk je voortdurend op je telefoon – hij of zij zou toch niet? – en kijk je niemand meer recht in de ogen – mijn blik zou zomaar iets kunnen verraden. Je ervaart steeds meer stress, en krijgt last van pijn in je nek en rug en denkt niet meer helder na. Je wilt rust. Reclames op tv voor online gokken zijn juist daarom zo link: ze spiegelen onbekommerd plezier voor. Ik vind dat af en toe best moeilijk, kan ik je wel verklappen, ook al weet ik dat ze een schijnwereld laten zien.’
Man
34 jaar
‘Ik gokte minder, als ik bezig was met muziek, blowde of veel uitging met meisjes. Daarentegen, vooral toen ik pas net in Amsterdam woonde, waren er ook maanden dat ik alleen maar aan het gokken was. Om dat te financieren, deed ik vaak een beroep op mijn ouders. Ik had altijd een smoes paraat. Ook van een man hier in de buurt – ik ben zijn mantelzorger – heb ik geld geleend. Dat ging om een paar tientjes. Verder bekostigde ik het gokken zelf. Behalve pokeren, gokte ik op gegeven moment ook op de uitslag van voetbalwedstrijden. Ik verloor af en toe een fors bedrag (paar honderd euro), maar soms won ik ineens €9000. Je moet geluk hebben.’
‘Ik vond mezelf altijd heel goed in pokeren, door dat vertrouwen bleef mijn verslaving ook langer in stand. Het ging me primair niet eens om het geld, maar om de spanning, en de endorfine die je dan aanmaakt. Ik kon niet meer zonder. Mijn hele leven was erop gericht. Mijn ego was ook groot toen: gokken, blowen, een biefstukje ergens eten en daarna het Leidse Plein op. Lekker decadent doen.
‘Tijdens het pokeren en een paar drankjes achteraf voelde ik me opperbest, eenmaal dagen thuis voelde ik me doodongelukkig. En onzeker, over wie ik nu eigenlijk was.’
Man
31 jaar
‘Gokken zorgt voor euforie en absolute dieptepunten. Je verliest je in leugens en bedrog, je doet je aan anderen voor als iemand die je niet bent en ontwijkt je verantwoordelijkheden. Pas als het echt niet anders kan, leg je je gedrag onder de loep en begin je serieus aan je herstel te werken. Dat vereist een mentale omslag van jewelste.’
Man
44 jaar
‘Dankzij een speciaal iemand bij AGOG werd me duidelijk dat gokken een uitlaatklep voor me was. Dat ik naar de gokhal ging om “maar van het gezeik af te zijn”, thuis en op het werk. Achter de gokkast vond ik rust, althans dat maakte ik mezelf wijs. Zonder te willen beweren dat ik nooit meer een terugval zal maken, ben ik ervan overtuigd dat ik het gokken achter me heb gelaten. Omdat ik mezelf beter ken, maar ook door zoiets praktisch als een leefrekening. Elke maand stort mijn vrouw daar een beperkt bedrag op, waar ik het dan vervolgens mee moet doen. Ik heb kortom gewoon geen geld meer om te gokken.’
Man
32 jaar
‘Als je trouwt en samen een kind krijgt, laad je een enorme verantwoordelijkheid op je schouders. Dat besef is voor mij reden om heel ver van het gokken weg te blijven. Ga ik nu in de fout, dan is de ellende niet meer te overzien. Gelukkig weet ik me gesteund, door mijn vrouw, familie en lotgenoten bij GA, in mijn eeuwige strijd tegen de kriebel die ik achttien jaar geleden voor het eerst voelde opkomen.’
Man
33 jaar
‘Signaleer bij jezelf als je weer de neiging hebt om te gokken, en doe er vervolgens wat aan om te voorkomen dat je in je oude gedrag terugvalt. Mijn adviezen op een rijtje: je kunt het niet alleen, iedereen kan clean worden, neem je verantwoordelijkheid jegens je dierbaren. En de belangrijkste tip: gewoon niet meer doen!’
Man
35 jaar
‘Bij AGOG hebben we het altijd over de drie G’s: geld, gelegenheid en gevoel. Als die samenvallen wordt het link. Ik ben elke dag bezig om een van die drie G’s van me weg te houden. Ik heb bijvoorbeeld met opzet nooit contact geld op zak, ik neem nooit meer een zinloze vrije dag op (=gelegenheid) en als ik me rot voel bel ik iemand van de AGOG om te spuien. Al die dingen dragen bij aan veiligheid.’
‘Ook heb ik mijn verlies leren accepteren. Zolang je dat niet doet, en je hebt in je hoofd dat je je verlies eens zult terugpakken, dan kom je nooit, nee nooit, in herstel. Accepteer ook dat je vrienden bent kwijtgeraakt, dat je mensen pijn en verdriet hebt gedaan, je kan wel een excuusbrief schrijven en nog een keer in gesprek proberen te gaan, maar als ze nee zeggen heb je dat te accepteren.’
‘Toen ik stopte en de spanning van het gokken niet meer had, ben ik op een andere manier spanning gaan zoeken. Ik loop hard, ik fiets. Dingen die ik daarvoor nooit deed, want al mijn tijd ging op aan gokken. ’
‘Tot slot zijn ritme in je leven en werk belangrijk. Zeker nu je 24/7 op internet kan gokken. En binnen een minuut €1500 kwijt kunt zijn.’
Vrouw
47 jaar
‘Ik herstel nog steeds van het gokkersbrein in mezelf, ik moet bijvoorbeeld oppassen met “binge watching” naar series. Dan heb ik alleen maar oog voor de tv. Of uitstelgedrag, dat is bijna onlosmakelijk verbonden met het gokkersbrein. Want uitstel leidt tot spanning en hoe los je die spanning op: door te gokken. Die signalen moet je bij jezelf leren herkennen, want daar zit het risico.’
‘Van belang is ook dat je de toegang tot geld blokkeert. Zorg er voor dat alle achterdeurtjes dicht zijn, je geheime maniertjes om aan geld te komen.’
‘Heel belangrijk is je verlies accepteren, zowel je financiële als je morele. Je financiële verlies niet meer willen goedmaken. Zolang je dat niet doet blijf je de drang voelen om het terug te verdienen. Doe je dat niet dan blijft het in je hoofd zitten dat je het ooit weer terughaalt. En dan doet het er niet toe of het een verlies van €1000 of €100.000 Dat is overigens een van de weinig goede dingen die in de stroom tv-reclames over gokken gaan, dat er gezegd wordt “accepteer je verlies”.’
‘Ook belangrijk voor je herstel is dat je een hulpverlener zoekt en dat je bij een lotgenotengroep gaat. De combi is belangrijk en geeft een grotere kans op succes. In een lotgenotengroep is de ander een spiegel voor je die weet wat je denkt en wie je bent, die weet hoe je jezelf belazert. Zo’n groep is eigenlijk een hele batterij aan leugendetectors. Wat mij in de groep geholpen heeft, is de structuur. Elke week anderhalf uur reflecteren. Ik ben nooit naar huis gegaan met het gevoel dat ik er niets aan had gehad. Maar het lukt niet iedereen hoor, soms haakt iemand af en dan weet je: die is weer aan het gokken.’
Man
49 jaar
‘Het eerste bezoek aan AGOG was het begin van mijn redding. De mensen daar weten waarover ze praten. Zij bieden je inzicht in je blinde vlekken en illusies. Bij AGOG houd je niemand voor de gek, je hebt namelijk met lotgenoten te maken en die kennen alle trucjes uit de doos. Ze leren je om jezelf te kennen en de stappen te herkennen die eraan voorafgaan voordat je achter de gokkast terecht komt. Nu kan ik gerust een kroeg binnenstappen en de gokkast negeren. Ik heb mijn behoefte aan negatieve spanning omgezet in positieve spanning.’
‘Wat me ook helpt om het gokken te laten, is dat ik mijn verhaal telkens weer vertel op cursussen voor personeel van amusementshallen en voor medewerkers van Verslavingszorg Noord Nederland. Sinds ik dat doe, heb ik geen terugval meer gehad.’
Man
33 jaar
‘Alle lotgenoten van de gesprekgroep waarbij ik me heb aangesloten, zijn alert op elkaars gedrag. Als iemand moe oogt of voortdurend op zijn telefoon kijkt, krijgt hij vragen zoals: is er iets, zit je ergens mee? Het mooie is dat we alle smoesjes en trucjes kennen, dus liegen heeft geen zin. Daar trappen we gewoon niet in. Dat je eerlijk moét zijn, is soms moeilijk maar het behoedt je wel voor terugval in je oude gokgedrag.’
‘Hoe moeilijk het soms ook is, als je nooit meer wilt gokken, moet je zoveel mogelijk mensen uit je omgeving over je (vroegere) verslaving vertellen. Je creëert daarmee een vangnet, vanuit meerdere hoeken wordt er dan op je gelet, of het wel goed met je gaat. Heb je mensen die je kunt bellen of met wie je een drankje kunt drinken, als je het even moeilijk hebt.’
Man
34 jaar
‘Ik heb er moeite mee om altijd de discipline op te brengen om overal van af te blijven. Ik ben ook een paar keer teruggevallen, ondanks dat ik weet hoe heftig het ook voor anderen is. Mijn moeder die zich altijd zo veel zorgen over me maakt, mijn broer, huilend aan de telefoon. Herstel is keihard werken, tegen die stem in je hoofd ie zegt dat je best wel weer een jointje kunt opsteken of een spelletje poker kunt spelen. Je bent nu toch fris van geest en scherp? Dan kan je heus wel een toernooitje aan. Aan dat stemmetje heb ik een paar keer gehoor gegeven. Dan was er weer die spanning, maar ook die immense leegte daarna. Een vacuüm dat je met andere middelen probeert op te vullen. ‘
‘Sinds de kliniek val ik nog maar kort terug. Dat komt doordat ik beter weet dan tevoren wat verslaving met me doet en met anderen. Ook ben ik ervan doordrongen dat ik alleen clean blijf als ik naar de meetings blijf gaan en stappen met mijn sponsor zet.’
Man
52 jaar
‘Mijn lotgenoten bij AGOG helpen me om abstinent te blijven. Hoe? Door hun verhalen met mij te delen. Als ik het verhaal hoor van een gokverslaafde die zich net bij AGOG heeft aangemeld, denk ik weer terug aan hoe ik er ooit aan toe was. Dat wil ik nooit meer. Ik wil mezelf in de spiegel kunnen aankijken.’
‘Als ik een drang voel om te gokken, merkt mijn huidige vriendin dat al een paar dagen van te voren, dan word ik onrustig. Dan verschuif ik op de bank voortdurend van linker naar rechterbil, zap ik van de ene naar de andere televisiezender en zucht en steun ik als een oude man. Als dat gebeurt, praten we erover, opdat ik mijn focus op iets anders richt.’
‘Ik gok twee jaar niet meer. Wat helpt daarbij is dat ik een bankrekening heb waarop mijn vriendin periodiek €100 stort, niet meer. De pasjes van de andere bankrekeningen liggen in een kluis bij een vriend thuis. Alleen als ik op vakantie ga of in heel bijzondere gevallen kan ik ze even van hem krijgen. Hem kan ik niet beduvelen: hij kent me al heel lang en als politieagent weet hij smoesjes heel snel door te prikken.’
Man
31 jaar
‘Zolang ik blijf delen en praten, onder andere met lotgenoten, is het risico op terugval beperkt. Positief is ook dat ik binnenkort verhuis, naar een huurhuis, voor mij alleen. Dat neemt echter niet weg dat de strijd tegen verslaving er een is van elke dag. Een strijd die ik alleen vol kan houden door de cirkel om me heen groter te maken zodat mensen merken wanneer het niet goed met me gaat. Als ze me ernaar vragen moet ik open over zijn. De crux is dat ik goed voor mezelf moet blijven zorgen, dat is soms ingewikkeld, omdat mijn verslaafde brein directe beloning wil.’
Man
57 jaar
‘Als je nooit meer wil gokken, moet je iets doen met het gevoel dat je leven jarenlang heeft beheerst. Daarvoor moet je in therapie, om uit te vinden wat er achter dat gevoel schuil gaat. Je moet ook je verlies leren nemen, geen gehoor meer geven aan dat ene stemmetje dat zegt dat je terug moet winnen wat je verloren hebt. Je moet een streep trekken.’
Man
32 jaar
‘Pokeren is een spel waarvan sommigen kunnen leven. Dat kon ik ook, hield ik mezelf voor. Als je naar een casino gaat om roulette te spelen, dan is de kans groot dat je verliest. Bij online pokeren is dat anders, je speelt niet tegen het huis maar tegen andere mensen. Er zijn altijd winnaars en verliezers. Dat vond ik interessant.’
‘Ik was beheerst door de gedachte dat ik goed kon pokeren. Soms won ik ook, maar zo snel als ik iets gewonnen had, zo snel verloor ik het weer. De winst was naar mijn smaak nooit groot genoeg. Bovendien maakt online spelen verlies en winst heel fictief. Als het om contant geld had gegaan, zou ik misschien anders hebben gehandeld.’
Man
57 jaar
‘Ik groeide op in een familie waarin, vooral aan vaderskant, spelen om geld heel normaal was, of het nu ging om kaarten, wedden of lotto. Zelf raakte ik al snel verslingerd aan het spelen op fruitautomaten. De eerste keer herinner ik me nog goed. Ik was die dag als krantenbezorger al mijn bezorgadressen langsgegaan met een nieuwjaarsgroet en had veel geld opgehaald. Met mijn broekzak vol kleingeld stapte ik een snackbar binnen, om op een fruitautomaat te spelen. Eigenlijk mocht ik dat niet, ik was nog te jong, maar niemand zei er wat van. Die ene keer was het bekende eerste schaap dat over de dam ging. Ik bleef terugkomen. Steeds vaker ging ik op zoek naar locaties waar fruitautomaten stonden, eerst in snackbars, later in speelhallen.’
Vrouw
47 jaar
Gokken begint meestal onschuldig op jonge leeftijd, als een spelletje. In het begin gok je recreatief, een keertje hier en een keertje daar, niks ernstigs. Maar toch wordt er dan al iets aangestoken. Langzaam maar zeker -en dat kan soms jaren duren- begin je grotere risico’s te nemen.’
Man
52 jaar
‘Ik was vijftien en werkte samen met mijn broertje in een snackbar. Daar stond een gokkast die we wel eens wilden uitproberen. Omdat we zowel na school en in de weekenden werkten, verdienden we aardig wat (zwart) geld. Geld dat helemaal in de gokkast verdween. Na verloop van tijd stopte mijn broer ermee, maar ik ging door. Wat begon in de snackbar eindigde in het casino. Op mijn 18e was ik verslaafd.’
Man
44 jaar
‘Ik ging gokken omdat mijn vrienden dat deden. Omdat ze het niet zo nauw namen met de regels, hadden zij ook altijd geld daarvoor. Hoewel ik te jong was om te mogen gokken, liet de eigenaar van de shoarmatent waar het gokapparaat stond het oogluikend toe. Heel gelukkig was ik niet in het spel. Vaak jaste ik mijn salaris er binnen twee dagen doorheen.’
Man
35 jaar
‘Ik was een druk, actief en lastig kind. Ik kon weliswaar hartstikke goed leren, maar ik deed het niet. Ik was tegendraads. Thuis was leuk noch veilig. Er werd weinig gepraat in ons gezin en daardoor is het bij twee van de kinderen, waaronder ik, fout gegaan. Nu ik 35 ben, is ADHD bij me geconstateerd. Rond mijn 15de begon ik met gokken, in de kroeg of in de snackbar met een paar muntjes in de fruitautomaat. Later op school werd dat kaarten om geld: toepen, klaverjassen en pokeren. Dat is uitgegroeid tot een verslaving die 17 jaar duurde. Ik denk dat ik spanning zocht en de realiteit wilde ontvluchten.’
Man
33 jaar
‘Ik maakte hele lange werkweken en zag vrijwel niemand meer, familie noch vrienden. Mijn kringetje werd steeds kleiner. De weinige keren dat ik met vrienden op stap ging, trokken we naar het casino om roulette te spelen. Op die schaarse momenten voelde ik een weldadige rust over me heen komen. Na verloop van tijd raakte ik verslaafd aan het geluid van een balletje dat over het bord rolt totdat het bij een van de 37 cijfertjes tot stilstand komt. Ik hoefde nergens meer aan te denken. Op mijn 24ste was ik er verslaafd aan.’
Man
31 jaar
‘Vanaf mijn 4de was ik helemaal gek van voetbal. Ik volgde letterlijk alles wat met voetbal te maken had, en meende er verstand van te hebben. Op mijn veertiende liep ik daarom bij de Bruna naar binnen, om geld in te zetten op voetbaluitslagen. Niemand die naar mijn leeftijd vroeg. Rond mijn 17de werd pokeren in Nederland steeds populairder. Een account aanmaken, was heel eenvoudig. Ook hier vroeg niemand hoe oud ik was. Later raakte ik steeds meer in de ban van roulette. Ik meende er zelfs mijn inkomen mee te kunnen verdienen.’
Man
34 jaar
‘Van jongsaf aan rapte ik en schreef ik liedjes. Met muziek bezig zijn, was voor mij meer dan een hobby, het was een noodzaak. Ik zal veertien-vijftien zij geweest toen ik vaak naar het park ging om onder het genot van een jointje liedteksten te schrijven. Het duurde niet lang of ik was de hele dag stoned, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Ik raakte behoorlijk afhankelijk van dat spul (wiet). Ik herinner me dat ik een keer heel paniekerig en verdrietig was, toen ik een zakje wiet was kwijtgeraakt dat ik net gekocht had. Tot overmaat van ramp was de coffeeshop al dicht. Op dat moment voelde ik “dit is niet oké.” En toen moest het gokken nog beginnen.’
Man
32 jaar
‘Ik betaalde rekeningen niet, storneerde betalingen, nam kredieten op en maakte lustig gebruik van mijn creditcard. Het gevolg was een almaar oplopende schuld. De oplossing lag natuurlijk in die ene grote klapper die ik onherroepelijk zou gaan maken. Alle problemen zouden dan in een keer opgelost worden, dacht ik. Een gedachte die werd versterkt als ik er dichtbij zat, als ik een bedrag had gewonnen waarmee ik zo goed als alles in een keer kon terugbetalen. Maar ja de winst kon altijd hoger, en dus ging ik verder met pokeren om na een paar dagen tot de ontdekking te komen dal al mijn prijzengeld verdampt was.’
Vrouw
47 jaar
‘Voor mij was het een vreemde mengeling van hoop en zelfbedrog. Je weet dat je jezelf voor de gek houdt, maar aan de andere kant is er het wenkend perspectief van de grote klapper. Op zeker moment ga je helemaal los en kan het je niks meer schelen. Je creditcard leeg halen en dan heel hard naar huis rijden om verder te gokken. Je zit in een tunnel, voor de rest zie je niets meer. Ook niet hoeveel mensen je kwetst en verdriet doet. Je wordt gewetenloos. Als ik die klapper van een miljoen euro had gemaakt, zou ik het er de volgende dag gewoon door hebben gejaagd. Je stopt nooit.’
Man
49 jaar
‘De gokverslaafde leeft met de hoop op de grote klapper. Je blijft overeind door jezelf constant voor de gek te houden. Want zelfs al win je een miljoen euro, dan nog stop je niet met gokken. De gokverslaafde die vandaag een miljoen euro wint, heeft die morgen al weer vergokt.’
Man
57 jaar
‘Mijn geld raakte steeds sneller op. Ik liep vast en biechtte mijn verslaving op aan familie en vrienden –ik was stom geweest- en beloofde nooit meer te gokken. Ik kwam ermee weg, maar na verloop van tijd stond ik toch weer achter de fruitautomaat. Vanaf mijn pakweg 18de tot mijn 50ste, ruim 30 jaar, heb ik gegokt, werd ik betrapt, bekende ik schuld, zocht ik hulp en verviel ik vervolgens weer in mijn oude zonde terug. Heel lang dacht ik dat ik kon stoppen als ik dat wilde. Nou dat lukt dus niet, zolang je in de modus verkeert dat je je geld wilt en kunt terugwinnen.’
Man
35 jaar
‘Ik had het eigenlijk tien jaar geleden al moeten opbiechten. Maar ja, dat stemmetje hè, dat zei: “Joh, je komt er wel uit, je wint een keer een groot bedrag en dan ben je uit de problemen.” Het zelfbedrog, de mythe van de uiteindelijke, grote winst.’
Man
34 jaar
‘Gokken is heel laagdrempelig, je kunt binnen vijf seconden online gokken. Ik heb me inmiddels vrijwel overal laten blokkeren ondertussen, en ik moet zeggen dat gokorganisaties dat ook respecteren. Ze laten me nergens meer spelen. In casino’s kan ik wel spelen, daar heb ik me niet laten blokkeren. Niet zozeer hopend op een grote klapper, maar dat deurtje heb ik open laten staan want als ik straks veel stress heb, of heel euforisch ben?’
Man
31 jaar
‘Om mijn groeiende schuld terug te betalen, begon ik geld te lenen. Ik zou, daarvan was ik overtuigd, ooit heel veel geld winnen en iedereen in een keer terugbetalen. Dus of mijn schuld nou €1000 of €1050 was, maakte niet uit. Maar ja, het bedrag liep steeds meer op. Ik begon mensen te ontwijken, om vragen te ontlopen. Als ik ze onverhoopt dan toch tegen het lijf liep, zei ik iets in de trant van “ik kan het gewonnen geld alleen via-via van mijn account halen en daarom duurt het wat langer maar het komt er aan hoor.”’
Man
34 jaar
‘Op mijn 18de begon ik ook met pokeren. Het duurde niet lang of het werd een obsessie voor me. Ik vond het een geweldig spel, en kon er gewoon niet mee stoppen. Ik pokerde zowel online als offline. Online is echt een ander verhaal: je kunt mensen niet aankijken en het spel is veel sneller. In het casino speel je elke vijf minuten een hand, online doe je dat elke tien seconden. Online speelde ik soms wel tien uur achter elkaar door: tussendoor even snel boodschappen doen en hop spelen maar weer. Ik kon er gewoon niet mee stoppen. Dat haalde de kwaliteit van mijn spel ook naar beneden. Ik was er zwaar verslaafd aan.’
Man
44 jaar
‘Toen ik nog niet zo lang gokte, had ik een vriendinnetje die in een casino werkte, als croupier. Omdat ze vooral ’s nachts werkte en ik overdag gingen we steeds meer langs elkaar heen leven. Daar kwam ik op hardhandige wijze achter, toen ik haar op een dag – ik kwam iets eerder thuis dan gewoonlijk – met een andere man in bed aantrof. Ik heb haar meteen uit huis gezet. Vanaf dat moment ging het helemaal mis met mijn gokgedrag. Het liep helemaal uit de hand, vooral omdat ik begon te gokken om eerder verlies goed te maken.’
Vrouw
47 jaar
‘De escalatie ontstond toen ik financiële problemen met mijn bedrijf kreeg, belastingachterstanden en zo. Maar ik wilde mijn personeel niet wegsturen. Toen ben ik voor “gewone” problemen ongewone en snelle oplossingen gaan zoeken. Langzaam maar zeker ontwikkel je dan voor alle problemen die je hebt nog maar één oplossing: gokken. Je rekent op het lot en niet meer op je verstandelijke vermogen om problemen op te lossen. Je denkt altijd dat je het met gokken gaat terugverdienen. Maar ja, dat is niet zo.’
‘Door omstandigheden zat ik ineens op een zak geld en liep het gokken helemaal uit de hand. Ik had veel, maar wilde meer. Ik ben toen gaan speculeren op de beurs en heb alles wat ik had in korte tijd er doorheen gejaagd.’
Man
48 jaar
‘Een gokker heeft altijd iets met spanning-ontspanning. Avontuur zoeken, onrust dempen: daar zit het in. In het begin gaat het ook niet over geld per se, hoewel na verloop van tijd het goedmaken van het opgelopen verlies wel een steeds sterkere drijfveer wordt. Je wint wat, vervolgens verlies je een beetje en nog een beetje en dan wil je dat goed maken en zet je nog meer geld in, om vervolgens blut achter te blijven. Om te kunnen blijven spelen, maak je schulden totdat je aan de rand van de afgrond staat. En nog steeds wil je je verloren geld terugwinnen. Ook dan is geld niet belangrijk meer, vluchten uit de werkelijkheid is er voor in de plaats gekomen.’
Man
52 jaar
‘Gokken werd een obsessie voor me toen ik veel geld begon te verdienen. Ik was 21, had een vast contract bij McDonalds en een goed salaris. Omdat ik veel geld te besteden had, zeker toen ik nog bij mijn ouders woonde, en niet veel om materiële dingen gaf, kon ik veel gokken. Maar als je op gegeven moment op drie kasten tegelijk begint te spelen, zoals ik deed, en er op een avond soms € 1600 doorheen draaide, ja dan loopt het gokken uit de klauwen en kom je voortdurend geld te tekort.’
Man
33 jaar
‘Was roulettespelen in het begin nog iets wat ik samen met vrienden deed, vanaf mijn 18de ging ik steeds vaker alleen naar het casino. Het stemmetje dat me opriep naar het casino te gaan, werd telkens luider en dwingender. Zo zeer zelfs dat ik wel twee keer per dag achter de roulettetafel te vinden was. Mijn gokgedrag viel de uitbater van het casino op, een paar keer nodigde hij mij uit voor een gesprek over de frequentie van mijn bezoek. Maar ik had altijd een verhaal klaar, ik zei bijvoorbeeld dat ik vaak in de stad (Utrecht) moest zijn en dat ik mijn auto op de parkeerplaats van het casino parkeerde, omdat parkeren daar veel goedkoper was dan in de stad zelf. Omdat ik er toch was, speelde ik even aan de roulettetafel. Niks bijzonders dus. Of mijn smoesjes echt werden geloofd, weet ik niet, maar ik mocht altijd het casino in.’
Man
32 jaar
‘Het paradoxale is dat ik vooral terugviel in mijn gokgedrag als het goed met me ging. Zie je wel dat het geen kwaad kan om een tientje te vergokken. En misschien is dat wel zo, maar niet voor mij. Met dat ene tientje, raakt bij mij het einde zoek.’
‘Totdat ik bij GA terecht kwam, was praten over mijn verslaving taboe. Ik schaamde me ervoor en dacht dat ik er een minder mens door was. En dus bleef ik liegen, anderen en mezelf bedriegen en zakte ik steeds verder weg in het moeras.’
Man
31 jaar
‘Het ging pas mis toen een kennis, die ik niet eens zo goed kende, naar me toekwam en zei: “Hé joh, ik heb gehoord dat je goed kan spelen, hier heb je €50, kijk maar of je er meer van kunt maken. Ik hoor later wel of het gelukt is.” De volgende keer dat ik hem ontmoette, vertelde ik hem niet dat ik zijn geld had verspeeld. Sterker nog, ik stelde voor dat hij nog eens €50 zou geven zodat ik zijn inzet kon verdubbelen. Een andere vriend die erbij stond, werd enthousiast en gaf me ook €50 om mee te spelen. Lang verhaal kort: op gegeven moment had ik met ongeveer honderd mensen een dergelijke afspraak.’
Man
32 jaar
‘Na meerdere ambulante trajecten te hebben gevolgd, kwam ik acht jaar geleden in de Twaalfstappenkliniek terecht. Dat was een interne opname van zes weken. Ik was toen 23. Van de al niet te grote groep was ik niet de enige gokker, maar wel de enige die erbij blowde. Gokken was overigens de sterkere verslaving, blowen kon ik gemakkelijker laten. Maar het was wel vaak dat het ene niet zonder het andere kon.’
Man
33 jaar
‘Het moment om hulp te zoeken, is voor iedere verslaafde een andere. Voor de een is het moment daar als zijn schulden te hoog zijn opgelopen, voor de ander is het een moeder, partner of kind die eist dat je hulp zoekt. De hulpverlening vindt dat geen goede, want extrinsieke motivatie. Ik vind het daarentegen een perfecte motivatie. Als het je helpt om clean te blijven dan komt die intrinsieke motivatie vanzelf wel. Mijn partner zei: je gaat er mee aan de gang of ik ga bij je weg. Nou, dat hielp hoor.’
Man
33 jaar
‘Het moment dat ik op mijn werk werd geconfronteerd met mijn diefstal, barstte ik in tranen uit. Mijn geheime leven was blootgelegd. Ik heb het er twee jaar zwaar mee gehad. In de Trubendorfferkliniek heb ik mijn leven overhoop gehaald om uit te vinden waarom ik gokte. Om achter de diepere oorzaak van je verslaving te kunnen komen, moet je met anderen praten. In je eentje lukt dat absoluut niet. Door eerlijk te zijn over wie ik was en wat ik had gedaan, kon ik mijn leven ten goede keren.’
Vrouw
47 jaar
‘Een gokverslaving ontwikkelt zich in stappen. De gang van begin tot onthulling is vrijwel altijd onvermijdelijk. Het kan jaren duren of decennia, maar die stappen zie je altijd terug. Het is een vast rijtje. Je hebt er bijna geen greep op, je dendert maar door. Als gokker moet je tot het gaatje gaan, voordat er een weg terug is. Je moet echt het diepste van het dieptepunt bereik hebben. Anders is de kans dat je terugvalt heel groot.’
Man
49 jaar
‘Op mijn vijfendertigste was ik chauffeur van een dealer van begin twintig. Daar voelde ik me te goed voor en dus ben ik na elf jaar dubbele verslaving toch maar weer hulp gaan zoeken. Het eerste dat ik deed, was me melden bij de gemeentelijke kredietbank. Ik had namelijk ook grote schulden, maar de kredietbank verwees me door naar AGOG. Even probeerde ik nog de schone schijn op te houden, maar daar maakten mijn lotgenoten snel een eind aan.’
Man
31 jaar
‘Nadat mijn laatste relatie schipbreuk had geleden, ben ik serieus op zoek gegaan naar hulpverlening. Die vond ik uiteindelijk bij Ready for Change in Rotterdam. Daar maakten de hulpverleners me meteen duidelijk dat ze een actieve rol van me verwachten. Verdrietig, ontevreden, zelfmedelijden? Daar hebben we geen tijd voor. Kom je om aan jezelf te werken, of kom je voor de bühne, om aan je ex, ouders en vrienden te laten zien hoe “goed je bezig bent?” Ook heb ik mijn financiën geheel uit handen gegeven aan een bewindvoerder.’
Man
57 jaar
‘Toen mijn (toenmalige) vrouw me liet weten dat ze me wederom op gokken had betrapt en zo niet verder wilde, besefte ik dat ik hulp moest gaan vragen. Minstens zo belangrijk was dat zij contact opnam met AGOG. Eenmaal tussen lotgenoten was er zowel voor haar als voor mij een gevoel van her- en erkenning. De hulp van lotgenoten kon ik eenvoudigweg niet afslaan, zelfs al zou ik het gewild hebben.’
Man
31 jaar
‘Omdat ik altijd fulltime werkte, had ik geld om de schone schijn op te houden. Dacht ik althans. Rare gedachte, want mijn ouders hadden al een paar keer financieel voor me in de bres moeten springen. In juni 2020 ging het helemaal mis. Ik vergokte toen heel mijn salaris, inclusief het bedrag voor de huur dat ik tot dan toe altijd apart had gelegd. Voor mijn toenmalige vriendin was dat de laatste druppel. Ze kon en wilde niet continu leven met de angst dat ik op enigerlei moment weer zou gaan gokken. We hielden zielsveel van elkaar, maar dit was voor haar een brug te ver.’
Man
34 jaar
‘De combinatie van blowen en pokeren nekte me uiteindelijk. Ik zonderde me van alles en iedereen af. Op aandringen van mijn toenmalige vriendin probeerde ik met behulp van ambulante hulpverlening te stoppen. Als dat onverhoopt niet zou lukken, dan zou ik, zo beloofde ik haar, naar de verslavingskliniek gaan. Ik ben haar daar nog steeds dankbaar voor. Eenmaal in de kliniek werd ik bang, zo bang was ik nog nooit geweest. Ik vond het idee om een maand lang opgesloten te worden met allemaal onbekende mensen verschrikkelijk.’
Man
32 jaar
‘Ik ging me steeds meer afzonderen en kwam op gegeven moment nauwelijks meer buiten. Ik deed een studie Bestuurs- en Communicatiewetenschappen waar ik volop voor leende, maar die heb ik nooit afgemaakt. Mijn toenmalige vriendin was mijn enige uitje, maar terwijl zij dacht dat ik studeerde, zat ik de hele dag op mijn kamer te gokken.’
‘Als ik veel blow dan merk je dat aan me. Als ik veel gok, dan is er in mijn hoofd wel veel stress, maar aan de buitenkant zie je dat niet. Omdat al mijn geld opging aan blowen en gokken, kon ik niet langer met vrienden afspreken. Toen mijn relatie ook nog eens op de klippen liep, brak er voor mij een heel eenzame en donkere tijd aan.’
Man
49 jaar
‘Gokken overheerst je leven en ontwricht je. Je liegt en bedriegt en praat alleen nog maar met jezelf. Anderen begrijpen je toch niet, althans dat houd je jezelf voor.
Man
52 jaar
‘Hoe gokverslaving eruit ziet? Ik nam vrije dagen op, om te gokken. Op die dagen stond ik vroeg op. Dat kostte me geen enkele moeite, want ik kon toch niet slapen van de spanning. Tien minuten voor openingstijd stond ik al voor de deur van het casino, trappelend en briesend om naar binnen te mogen. Ik keek voortdurend op mijn horloge of het al zo ver was. Omdat ik niet de enige was die stond te wachten, koos ik altijd een goede uitgangspositie om, zodra de deur openzwaaide, als een van de eersten naar binnen te kunnen. Ik had muntjes in mijn hand, klaar om in mijn favoriete kast te gooien. Ik begon met €100 speelgeld, en calculeerde verlies in, maar wel met de hoop dat mijn volgende inzet winst zou opleveren. Ik ging nooit met minder dan €1000 naar de gokhal, want dan zou ik binnen vijf minuten weer buiten hebben gestaan. Ik gokte twee tot drie keer per week.’
Man
57 jaar
‘Om te gokken heb je behalve gevoel ook geld en gelegenheid nodig. Als alleen het gevoel er is, en die twee anderen niet, kan je niet gokken. Als gevoel en gelegenheid er wel zijn, maar geen geld, evenmin. Je hebt ze alle drie nodig. Ontbreekt het een of het ander, dan word je onrustig, en ben je voortdurend op zoek. Vaak raak je overmand door stress.’
Man
31 jaar
‘Gokken zorgt voor absolute hoogte- en dieptepunten. Je verliest je in leugens en bedrog, je doet je aan anderen voor als iemand die je niet bent en ontwijkt je verantwoordelijkheden. Pas als het echt niet anders kan, leg je je gedrag onder de loep en begin je serieus aan je herstel te werken. Dat vereist een mentale omslag van jewelste.’
Vrouw
47 jaar
‘Gokverslaving gaat vaak gepaard met een andere verslaving, aan drank of coke bijvoorbeeld. Een “multiverslaving” maakt je losser en overmoediger. Je neemt nog meer risico’s. Bij jongeren zie ik vaak een combinatie van wietverslaving, handel in cryptomunten en gokken op sportwedstrijden en internetgokken. Beleggen in cryptomunten is geen gokken? Kijk dan maar eens hoe vaak hij per dag de koers checkt, dan weet je genoeg.’
Man
33 jaar
‘Je kunt je hele leven lang aan blijven modderen. Er zijn mensen die daar tevreden mee zijn, omdat ze liever niet naar zichzelf kijken en geen radicale keer in hun leven willen of durven maken. Als ik het twintig jaar heb volgehouden, waarom dan geen veertig jaar? Met die gedachte kun je overeind blijven, alleen moet je dan niet naar de kwaliteit van je leven vragen.’
‘Wie gokgedrag vertoont, houdt iedereen voor de gek en kan niet behandeld worden. De verslaafde verschuilt zich namelijk achter een mentale façade die moeilijk valt te doorbreken. Ook het gebruik van cocaïne, om langer achter de gokkast te kunnen blijven zitten, hakt er mentaal behoorlijk in. Laten we het erop houden dat die combinatie geen mensen oplevert die veel zelfinzicht vertonen.’
Man
33 jaar
‘Als je met gokken begint, praat je veel over hoeveel je wel niet gewonnen hebt en iets minder over je verlies. Gaandeweg word je er steeds zwijgzamer over. Je wilt anderen niet vertellen dat je vrijwel al je geld vergokt.’
‘Reclames geven je het idee dat gokken een vorm van plezier is, terwijl het juist veel stress geeft. Om je verslaving geheim te houden, kijk je voortdurend op je telefoon – hij of zij zou toch niet? – en kijk je niemand meer recht in de ogen – mijn blik zou zomaar iets kunnen verraden. Je ervaart steeds meer spanning, krijgt last van pijn in je nek en rug en denkt niet meer helder na. Je wilt rust. Reclames op tv voor online gokken zijn juist daarom zo link: ze spiegelen onbekommerd plezier voor. Ik vind dat af en toe best moeilijk, kan ik je wel verklappen, ook al weet ik dat ze een schijnwereld laten zien.’
Man
34 jaar
‘Ook op school (Havo) was ik vaak stoned. Ik ben daarom ook een paar keer geschorst. In de brugklas rookte ik nog niet, ik deed toen super mijn best, het tweede jaar deed ik een beetje mijn best en daarna helemaal niets meer. Behalve voor mijn eindexamen. Voor mijn gevoel moest ik dat halen, ik had dus niet overal schijt aan. Ook niet toen ik steeds meer begon te gokken. Dat heb ik misschien wel meegekregen van de calvinistisch-Hollandse cultuur van mijn moeder.’
Man
52 jaar
‘Tijdens je gokverslaving ben je voortdurend bezig om je addictie voor de buitenwereld te verdoezelen. Om je niet te hoeven schamen, lieg je, bedrieg je, en doe je een schaamteloos beroep op je meest dierbaren. Op bijeenkomsten van lotgenoten hoor ik verhalen waarvan ik eerst denk, nou zo bont heb ik het nu ook weer niet gemaakt. Herstel begint echter met het besef dat je net zo erg was. Je moet over je gêne heen stappen en je zelfbedrog achter je laten. Alleen als je open bent over de schaamte die je toen voelde en nu nog ervaart, kun je je dierbaren en vrienden behouden.’
Man
32 jaar
‘Hét onderwerp van gesprek met je sponsor is, ga ik dit probleem aanpakken of (nog) niet? Waarom wel, waarom niet? Ik ben nog niet zover dat ik met iedereen het gesprek aandurf, die ik op de een of andere manier heb benadeeld. Ik zie er bijvoorbeeld tegenop om mijn ex onder ogen te komen.’
‘We zijn uit elkaar gegaan, omdat ze me vanwege mijn liegen en bedriegen niet langer vertrouwde. Ze woont bij me om hoek, ik ben haar wel eens tegengekomen, maar heb haar sinds onze breuk niet meer gesproken. Als ik haar en onze vroegere relatie een plek kan geven, dan zal ik me vrijer in mijn hoofd voelen en kan ik verder met mijn herstel.’
Vrouw
47 jaar
‘Er ligt altijd iets onder het gokken. Ik wilde kost wat kost niet falen. Ik wilde nooit voor een ander onderdoen. Meer, meer. Beter, beter. Dat inzicht heeft mij geholpen. Erkennen wie ik ben en wat ik waard ben en dat delen met anderen. En genoegen nemen met jezelf en met wat je hebt. Dat helpt. Dat zijn allemaal dingen waar ik nu naar woon en leef. Ik denk dat het goed is om op zoek te gaan naar het probleem achter het gokken. Soms is dat heel subtiel en heb je er hulp van anderen bij nodig om het probleem te ontdekken en erkennen.’
Man
57 jaar
‘De eerste keer zocht ik hulp bij familie en vrienden. Daarna wendde ik me tot een Centrum voor Alcohol- en Drugsverslaving, maar daar had ik weinig aan. De dienstdoende hulpverlener gaf aan hoe ik het gokken geleidelijk zou kunnen minderen, maar inmiddels weet ik dat er maar één manier is om van je verslaving af te komen en dat is stoppen, in één keer, niet een beetje, maar helemaal. Contact met lotgenoten is daarbij cruciaal.’
Man
31 jaar
‘Bij Ready for Change kreeg ik eindelijk inzicht in mijn problematisch gedrag waarvan verslaving slechts een onderdeel was. Dingen uitstellen, slecht voor mezelf zorgen, niet praten over wat me dwars zat en gokken: ze maakten allemaal deel uit van hetzelfde, ontwijkende gedrag.’
Man
35 jaar
‘Die eerste stap naar binnen is zo belangrijk, je moet dan namelijk over een aantal grenzen heen. Je moet vertellen wie je bent en wat je probleem is. Je kunt bij de AGOG groeien. Ik zat in zak en as toen ik binnenkwam en twee jaar later ben ik een senior die nieuwkomers in zak en as ziet binnenkomen. Daar moet ik soms wel eens om lachen. Zo zat ik er twee jaar geleden ook bij. Totaal naar de kloten en nu op de goede weg.’
Man
33 jaar
‘Als je in echt van je verslaving af wil, is er maar een oplossing: AGOG. Maar daar kun je pas terecht als je werkelijk met gokken stopt. Dat is ontzettend zwaar, maar wel de enige manier om van je verslaving af te komen. Je kunt niet een beetje gokken, dat bestaat niet.’
Man
34 jaar
‘Vijftien jaar verslaving waren evenzoveel jaren van obsessief gedrag, onrust, stress, en het niet nakomen van verplichtingen. Ik kon niet in de spiegel kijken. In de kliniek voer ik gesprekken over mijn familie, over vroeger, en over dingen die ik voor mezelf geblokkeerd had.’
‘Afkicken is niet iets wat je alleen kan doen, het Twaalfstappenplan is wat mij betreft onmisbaar. Je zit in een groep, met voorleeskaarten, je leest iets uit een boek van de organisatie, en dan ga je ervaringen “sharen.” Iedereen vertelt waar hij mee zit, over zijn verslaving, zijn herstel, wat het allemaal met zich mee brengt en waar hij tegenaan loopt. Bij GA mag je niet op elkaar reageren. Wat ik best lastig vind, is dat ik er niet van houd om met mensen in een kringetje te zitten.’
Man
49 jaar
‘Ik wilde een oplossing voor mijn schulden, maar de gemeentelijk kredietbank verwees me door naar AGOG. Mijn echte probleem was mijn verslaving, de schulden waren een gevolg daarvan. Altijd kon ik me overal uit kletsen, maar bij AGOG niet. Ik vond de bijeenkomsten confronterend, vervelend en absoluut niet leuk, maar ik kreeg wel inzicht in mijn verslaving en de oorzaak ervan. Eenmaal voorbij de schaamte heb ik een uitweg gevonden. Dat was me zonder mijn lotgenoten die ik soms hartgrondig vervloekte nooit gelukt.’
Man
33 jaar
‘Eerst verzette ik me er fel tegen dat mijn vader mijn bankrekening beheerde. Daar ben ik van teruggekomen. Immers een gokverslaafde heeft geld nodig, als hij daar niet meer bij kan dan kan hij ook niet meer gokken. Het duurde even voordat ik dat wilde beseffen.’
Man
44 jaar
‘Nadat ik mijn verslaving en schulden met veel tranen en schaamte aan mijn vrouw had opgebiecht, ben ik naar een psycholoog gegaan voor een persoonlijkheidsonderzoek. Daaruit kwam naar voren dat ik borderline-trekken vertoonde en nog een aantal stoornissen had. Toen ik die lijst zag, dacht ik: “Jezus, zo erg kan het toch niet zijn.” Maar nu, na drie jaar abstinentie, moet ik erkennen dat ik mezelf een groot deel van mijn leven voor de mal heb gehouden. Dat ik eerst heel diep moest vallen, voordat ik mezelf wilde leren kennen.’
Man
32 jaar
‘De vraag is telkens hoe ga je om met gebeurtenissen uit het verleden? En hoe kunnen mensen om je heen je daarbij helpen? Ik heb geleerd te praten, met mijn vrouw, sponsor en fellows vooral. Over je problemen praten, lucht op. Houd je je problemen voor jezelf, dan verzin je vaak de verkeerde oplossingen. Alleen red je het niet.’
‘Mijn oom bood ons onlangs een woning te koop aan, onder hele gunstige voorwaarden. Bij de hypotheekaanvraag kwam mijn verleden naar boven. Om mijn gokverslaving te financieren, had ik spullen via Marktplaats verkocht zonder ze daadwerkelijk te leveren. Dat had me een EVR registratie opgeleverd. En dat is een no-go voor hypotheekverschaffers. Ik heb toen een brief geschreven: kan ik er iets aan doen om de registratie ongedaan te maken? Dat kon.’
Man
52 jaar
‘Ik maakte misbruik van andermans vertrouwen – ik wilde ten koste van alles kunnen gokken – en dan zijn liefhebbende ouders die hun kind voor onheil willen behoeden een gemakkelijke prooi. Het klinkt misschien paradoxaal, maar juist hun goede bedoelingen hielden mijn verslaving mede in stand.’
‘Vrienden kunnen je helpen om een eerste stap tot herstel te zetten. Twee jaar geleden belde een vriend op: Robbert, ik wil even met je sparren. Dat gesprek stelde ik tot drie keer uit, maar toen kon ik er niet langer omheen. Bij zijn huis aangekomen zaten daar twee van mijn beste vrienden en een man die ik niet kende. Dat was iemand van AGOG en die zei dat mijn vrienden me heel graag wilden helpen, maar dat die niet begrepen wat gokverslaafden – hij en ik – voelden. Dat gesprek kwam bij me binnen, vooral omdat ik net een week daarvoor mijn laatste geld er doorheen had gejaagd. Na een heel emotioneel gesprek belde ik mijn huidige vriendin op, om te vragen of ze wilde komen. Ze kwam snel, weer vloeiden de tranen volop, en toen vroeg die man van AGOG haar plotseling: ben je gelukkig met Robbert? Zei ze: “Nee, niet in deze situatie.” Daar schrok ik heel erg van. Dat was, zoals het zo fraai heet, een “wake up call.” Ik wilde niet weer een geliefde verliezen.’
Man
44 jaar
‘Mijn ouders merkten vrij snel wat ik aan het doen was en ontnamen me het beheer over mijn financiën. Ook stuurden ze me naar de verslavingszorg. Kwam ik bij een centrum, op de Maliebaan in Utrecht, stonden er allemaal junkies, alcoholisten en gokverslaafden voor de deur. Ik ben meteen weer weg gegaan. Hier had ik niets te zoeken.’
‘Mijn ouders deden van alles om me te helpen, maar ik maakte misbruik van hun goedheid, de verslaving was te sterk. Toen ze me na een half jaar het beheer over mijn geld weer teruggaven, ging ik meteen naar de dichtstbijzijnde gokkast en verspeelde binnen no time mijn hele loon.’
Man
49 jaar
‘Toen mijn ouders me na een half jaar het beheer over mijn geld weer teruggaven, ging ik meteen naar de dichtstbijzijnde gokkast en verspeelde binnen no time mijn hele loon. Thuis vertelde ik er niets over, uit angst dat mijn ouders me nogmaals onder curatele zouden stellen. Mijn ouders deden er echt van alles aan om me van het gokken te weerhouden. Niet dat het hielp, want ik maakte voortdurend misbruik van hun vertrouwen en goedheid.’
Man
33 jaar
‘Nadat ik op mijn werk was betrapt, werd ik ontslagen en moest ik een fors bedrag terugbetalen. Tegelijkertijd moest worden voorkomen dat ik weer zou gaan gokken. Om dat te organiseren, nam mijn vader het beheer over mijn financiën op zich. Hij stortte €75 per week op een aparte rekening en daar moest ik het dan meedoen: boodschappen, tanken en wat al niet. Als ik nieuwe schoenen wilde kopen, moest ik hem om extra geld vragen. Via mijn vader kwam ik bij huisarts terecht. Die verwees me door naar de Trubendorfferkliniek. Na vier groepssessies te hebben bijgewoond, zei ik tegen mijn begeleider dat ik het niet prettig vond dat drugs-, alcohol- en gokverslaafden er door elkaar zaten. Hij wees me toen op AGOG. Daar praat je met lotgenoten, met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt.’
Man
34 jaar
‘Moeilijke vraag: ik kan natuurlijk zeggen dat ze je geen geld moeten geven of lenen, maar ik weet uit eigen ervaring hoe slim of doortrapt een verslaafde kan zijn. Bovendien gaat de vraag over wat mensen zouden moeten doen of laten voorbij aan de oorzaak van iemands verslaving. In mijn geval onzekerheid en obsessie: een is niet genoeg, duizend is niet teveel.’
Een half jaar geleden is mijn vooralsnog laatste relatie op de rotsen gelopen. Dat heeft vooral te maken met mijn verslaving, maar mijn vriendin heeft zelf ook problemen. Ze is in haar jeugd beschadigd. De stoornissen die ze toen opliep, uiten zich in angsten en eetproblemen. Na meerdere pogingen om onze relatie weer op de rails te krijgen, zijn we voorgoed uit elkaar gegaan. We “triggerden” elkaar op een verkeerde manier. En nu moet ik voor mezelf zorgen. Best heftig om mee te maken.’
Man
31 jaar
‘Dezelfde jongen die me als eerste €50 aanbood om mee te gokken, belde mijn ouders op en vertelde dat ik hem en nog wat anderen geld schuldig was. Toen mijn ouders me hiermee confronteerden, voelde ik opluchting. Ik hoefde voortaan niet meer te checken wie er die dag had gebeld. Ook hoefde ik bij thuiskomst er niet op bedacht te zijn dat mijn ouders eventueel anders naar me keken. Met een brok in mijn keel vroeg ik om hulp. Mijn ouders schoten me het geld voor om mijn schulden te voldoen. Met de kennis van nu zou ik zeggen dat je gokverslaafden met alles van kunt helpen, maar niet met geld.’