Partnergeweld

Terug

Hoe was het voor anderen om te maken te hebben met partnergeweld? Welke impact had dit op het leven van hen? Hoe beleefden zij dit en wat deden zij? Klik hieronder op een vraag om ervaringen van anderen te lezen.

Soorten ervaringen

Filter

Als kinderen worden gebruikt om partnergeweld te plegen, hoe gebeurt dat dan?

Bekijk

Als kinderen worden gebruikt om partnergeweld te plegen, hoe gebeurt dat dan?

Selina

Vrouw

43 jaar

Na een scheiding kan het partnergeweld via de kinderen doorgaan

‘Ik heb ondertussen 23 rechtszaken gehad. Nu wordt de OTS afgerond en is speltherapie ingezet voor de kinderen. Ik was zorgmanager en had een goede baan, ik ben mijn baan kwijtgeraakt, want je kunt niet overal tegelijk zijn, je kunt niet huilende kinderen thuis hebben, rechtszaken, gesprekken en ondertussen fulltime manager zijn, dus het heeft me heel veel gekost. Toen ik stopte met reageren, ging hij zijn grenzen verleggen naar de kinderen. Want als je van mij geen reactie meer krijgt, dan weet je zeker dat als je aan de kinderen komt dat je wel een reactie krijgt. De kinderen zijn een middel in de strijd geworden. Dit is ook partnergeweld. En dat wordt door hulpverleners niet onderkend.’

Angelique

Vrouw

47 jaar

Ouderverstoting gebruiken als dwangmiddel

‘Mijn kinderen hebben er uiteindelijk voor gekozen om geen contact meer met hun vader te hebben. En dat is ook ingewikkeld, want dan krijg je van de andere kant de beschuldiging van ouderverstoting. Ik heb eerst ingezet op het onderhouden van die relatie: hij is jouw vader, je enige vader. Daar mag je van houden, hij mag van jou houden en ik wens jullie heel veel geluk. Totdat één van mijn kinderen zei: ‘Mama, je brengt me in de war, het klopt niet want mijn vader is niet lief.’ Daarin heb ik veel geleerd van mijn kinderen.’

Marjo

Vrouw

59 jaar

Problemen met je kind kunnen tot meer spanning in de relatie leiden

‘Mijn man kwam erachter dat het niet zo denderend ging thuis. Ik heb toen wel gezegd: “Begrijp je dat ik het werk van jou voor heb laten gaan, begrijp je dat ik het heel belangrijk vond om jou er niet mee te belasten?” En ondertussen zag onze zoon ruimte tussen zijn vader en zijn moeder. Toen ging hij zijn eigen keuzes maken, met alle gevolgen van dien. Uiteindelijk vlogen gewoon weer spullen door het huis. Mijn man werd getriggerd door de situatie met mijn zoon en hij zei dat ik veel harder had moeten optreden.’

Hoe herken je partnergeweld?

Bekijk

Hoe herken je partnergeweld?

Angelique

Vrouw

47 jaar

Naar buiten toe een ander verhaal dan naar mij

‘Naar buiten zei mijn ex-partner: ‘Angelique is een geweldige moeder. Ze is geweldig in dit, geweldig in dat.’ Maar thuis kon ik niks goed doen in zijn ogen. Zelfs de afwas stond volgens hem aan de verkeerde kant van de vaatwasser. Dat was helemaal uit den boze. En achteraf denk je ‘Hoe dan?’, maar toen geloofde ik het echt heilig. Ik nam het als zoete koek.’

Angelique

Vrouw

47 jaar

Alles willen weten over narcisme

‘Ik ging uit eten met een kennis. En die vroeg mij: ‘Ken jij het woord narcisme?’ Ik kende het niet. Ik heb er alles wat los en vast zit over opgezocht. Dat gaf mij de bevestiging: het ligt niet aan mij. Ik ben niet gek. Ik kwam uit een gezonde basis en had liefde voor mezelf. Maar ondanks dat kun je jezelf helemaal kwijtraken in zo’n relatie. Ik was als een kreeft in een pan water. Ik ben gewoon letterlijk uitgekookt en ik heb het niet doorgehad. Ik heb tien jaar met deze persoon in een relatie gezeten. En ik heb het tot en met negen jaar niet doorgehad dat ik in die kookpan zat. En dat er eigenlijk bijna niks meer van mij overbleef.’

Marjo

Vrouw

59 jaar

Als je ziet dat anderen heel anders met elkaar omgaan in een relatie, kan dat ervoor zorgen dat je anders over je eigen relatie gaat nadenken

’Door een avond bij vrienden ging ik anders denken. Daar ging het er heel anders aan toe. Daar ontstonden niet van die vreemde situaties. We waren daar op visite, toen mijn toenmalige partner om iets heel onbenulligs heel boos werd. En ik zag daar hoe zij onderling met elkaar omgingen en dat dat, hoe zeg ik dat? Ik dacht terug aan mijn eigen situatie en de tranen sprongen mij in de ogen. Ik dacht: wacht even, dit is niet gezond. Ik zie hoe anderen met elkaar omgaan en in mijn situatie is dat totaal anders. Dit is niet goed. ’

Hoe ziet het geweld er dan uit?

Bekijk

Hoe ziet het geweld er dan uit?

Selina

Vrouw

43 jaar

Een vorm van partnergeweld is dat je partner de hele tijd in de gaten wil houden wat je doet

‘Mijn Whatsapp was gekoppeld aan zijn computer. Alles wat ik deed was inzichtelijk, maar dat van hem niet. Als ik aan zijn telefoon kwam, nou daar stond ongeveer de doodstraf op. Hij had contact met allerlei vrouwen en daar moest ik maar niet teveel van denken. Ik was paranoïde, vond hij. Achteraf hoorde ik dat hij met Jan en alleman vreemdging, zo paranoïde was ik dus niet. Toen we uit elkaar waren ging het stalkerige door. Er verdwenen onderdelen van mijn auto. Op aanwijzing van de politie ben ik naar de garage gegaan om te checken of er trackers onder mijn auto zaten.’

Als je op een gegeven moment zo ver van jezelf bent weggedreven, kunnen gedachten aan uit het leven stappen opkomen:
‘De relatie was zo slecht, ik was zo ver bij mezelf vandaag weggedreven. Op een gegeven moment, was ie de executeer van erfenis van zijn oma. Hij was allerlei verklaringen aan het zoeken en vinden om zelf zoveel mogelijk geld te krijgen – en als ik iets zei kreeg ik een grauw en snauw en ik zat echt apathisch in het hoekje van de bank en zo ben ik helemaal niet. En toen heb ik gedacht; of ik hang mezelf in het trapgat of ik ga hier weg. En dat was echt een serieuze afweging. Mijn kinderen hebben mij daarin gered. Als ik die niet had gehad, had ik wel geweten wat ik had gedaan.’

Inge

Vrouw

40 jaar

Na de scheiding kan je met ex-partnergeweld te maken krijgen, dat nog erger is dan het partnergeweld

‘Ik heb sinds de scheiding te maken met ex-partnergeweld. Mijn ex-man handelt vaak zo dat hij mijn leven nog steeds probeert te beïnvloeden. Na de scheiding werd het eigenlijk maar erger. Dat doet hij op verschillende manieren. Bijvoorbeeld door geen alimentatie te betalen voor de kinderen, terwijl de kinderen fulltime bij mij zijn. Door te blijven procederen, waar de kosten mijn inkomen overschrijden. Door zijn wensen door te zetten rondom de vakantieregeling. Maar hij heeft mij ook op het schoolplein een keer aangevallen en staat soms op de ramen van mijn huis te bonken. Het is gewoon nog niet voorbij en die stress die drukt zwaar.’

Selina

Vrouw

43 jaar

Een ex-partner kan steeds nieuwe manieren vinden om in je leven te blijven en je geweld aan te doen

‘We hebben net drie weken vakantie met de kinderen gehad en dan hoor ik gelijk daarna op mijn werk dat de deurwaarder daar langs is geweest. Met een verzoek om loonbeslag te leggen. Dat mag helemaal niet, maar hij probeert het. Hij is er altijd bij. Bij alles waarvan jij denkt, dat kan niet. Dat gebeurt wel. En van alles waarvan ik dacht; dat zal hij toch niet doen? Dat heeft hij allemaal wel gedaan.’

Waar kun je trots op zijn?

Bekijk

Waar kun je trots op zijn?

Marjo

Vrouw

59 jaar

Het helpt als je het gevoel hebt dat je er mag zijn en als je weet waar je blij van wordt

‘Ondertussen helpt het mij dat ik elke dag wakker word met het gevoel dat ik er mag zijn. Wat een ander ook van me denkt. Dat ik niet meer hoef te denken: wat zullen ze wel niet van mijn denken? En ik geniet bewust van hele simpele dingen, kleine dingen: de wandeling buiten, de vogeltjes die fluiten, van de bloemen. Ik zag dat nooit. Ik zat altijd op de automatische piloot. Het helpt mij ook om te beseffen: waar word je blij van? Waar haal je voldoening uit voor jezelf? Waar voel je jezelf prettig bij? Want het wordt simpeler om het wat concreter te maken.’
Als de ander soms uitbarst, kun je daar angstig van worden: ‘De uitbarstingen maakten me angstig. Ik was heel erg bang. En ik hoopte maar dat het snel ophield. Dat het rustig werd. Het maakte me zenuwachtig, heel erg nerveus. Ik liep op mijn tenen. Ik wilde altijd alles perfect, maar perfect bestaat niet. Ik dacht: als het perfect is, dan blijft het rustig. Ik heb geprobeerd om het te bespreken. Maar dat lukte me niet. En als hij weer begon te schreeuwen, klapte ik natuurlijk wel dicht. Ja, en dan zeg ik niets meer. Dat heb ik heel veel gedacht, ik zeg maar niets meer.’

Sarah

Vrouw

40 jaar

Ik heb me niet laten kisten

‘Ik ben er wel trots op dat ik me niet heb laten kisten. Ik ben voor mezelf opgekomen, al lukte dat niet zo goed en heeft het weinig uitgehaald. Maar dat heb ik dus wel gedaan en daar ben ik wel blij om. Ik denk dat ik daarmee ook iets in mezelf wakker heb gehouden.’

Marjo

Vrouw

59 jaar

Het voelt goed om vanuit je ervaring met partnergeweld iets te betekenen voor anderen

‘Ik zet ondertussen mijn ervaring in als vrijwilliger. Ik werk als vrijwillige ervaringsdeskundige in een zorginstelling. Ik word daar heel blij van. Je ziet mensen dan toch vooruitgaan op persoonlijk vlak. En dan denk ik: daar heb ik toch een mooi steentje aan bijgedragen. Ook met mijn ervaring met betrekking tot partnergeweld wil ik iets gaan doen. Ik heb gehoord van een project ‘Maatje achter de voordeur’. Dat is nog niet in Limburg. Ik ben aan het onderzoeken of dat er wel kan komen. Met mijn leidinggevende ga ik verkennen wat mogelijk is.’

Waarom is het moeilijk om erover te praten?

Bekijk

Waarom is het moeilijk om erover te praten?

Selina

Vrouw

43 jaar

Schaamte maakt dat je niets over de situatie zegt, terwijl juist een vriend of vriendin je zou kunnen helpen om te zien dat het niet allemaal aan jou ligt

‘Vrienden zagen mij wel minder, ik was minder mezelf. Minder sprankelend, minder onbevangen. Maar iedereen heeft wel mindere periodes in het leven. Dat vullen mensen ook wel weer in, wat dat kan zijn. Iets op werk of zo. Ik had me eerder uit willen spreken, maar ik heb me enorm geschaamd. Schaamte houd je klein. Je schaamt je dood als je zwanger bent en je man wil je niet aanraken, omdat hij zegt dat hij dat vies vindt. Dan zei ik: “Voel dan de baby beweegt!” En zei hij: “Nee, dat vind ik vies.” Je schaamt je als je dingen alleen moet doen, die eigenlijk niet zo horen. Dan zeg je maar niks. Iemand die me had bevraagd. Die had gevraagd; komt dat echt door jou? Die dat zou kunnen neutraliseren of zo. Ik dacht: Ik doe iets verkeerd en ik krijg het niet goed gemaakt.’

Angelique

Vrouw

47 jaar

Ook na mijn scheiding was ik alleen in het verwerken

‘Ik heb heel lang in de situatie gezeten dat de buitenwereld echt geen flauw benul heeft gehad van waar ik in heb gezeten. Mijn ex-partner is bijzonder intelligent, welbespraakt en hoogopgeleid. Hij vertoont heel wenselijk en charmant gedrag naar de buitenwereld toe. Dat was voor mij het aller moeilijkste in de eerste jaren na onze breuk: niemand in mijn omgeving snapte uit welke situatie ik kwam. Gelukkig heb ik toen zelf al Het verdwenen zelf gevonden. Die kennis over narcisme was er nauwelijks. En daarom begrepen mensen mijn situatie niet.’

Wat doet partnergeweld met de kinderen?

Bekijk

Wat doet partnergeweld met de kinderen?

Selina

Vrouw

43 jaar

Als de relatie over is, framen hulpverleners agressie tussen ex-partners snel als een vechtscheiding, waarin zij niets kunnen betekenen. Dat is heel schadelijk voor de kinderen

‘Hij reed in mijn nieuwe buurt in de rondte. Ik had een moestuintje; het hele stuk grond had hij aan gort gereden. Maar het was allemaal net niet erg genoeg, voor de hulpdiensten. Het wordt geframed als strijd. Het wordt gezien als vechtscheiding. Als je het framed als vechtscheiding zeg je; alle twee de ouders vechten even hard. Maar dat is dus niet zo. En het is heel schadelijk voor kinderen. Je kinderen leren in die tussentijd ook te overleven. Die gaan ook sociaal gewenst gedrag tonen.’

Tjarda

Vrouw

50 jaar

Een situatie van partnergeweld kan invloed hebben op de ontwikkeling van je kinderen

‘Mijn zoon van 20 loopt nog tegen dingen aan, waardoor hij gedrag vertoont van kinderen die 6, 7, 8 jaar zijn. En dat komt omdat hij zich heel slecht over zichzelf voelt. En dat komt door de situatie; daar kan hij helemaal niks aan doen. Dat maakt dat hij een volwassene is op veel gebieden, en ook echt verder ontwikkeld dan leeftijdsgenoten. Maar op andere gebieden – zoals hechting en liefde geven en liefde kunnen ontvangen, zich leeftijdsadequaat kunnen uiten – dat kan hij niet, dan is hij gewoon een 6, 7, 8 jarige.’

Inge

Vrouw

40 jaar

Partnergeweld kan je kinderen beschadigen

‘Mijn kinderen zijn mega beschadigd. Ze hebben de ruzies zeker meegekregen, ook al waren ze natuurlijk jong. Ze hebben het wel gevoeld. Ze hebben ook lange tijd blootgestaan aan boosheid, al was die op mij gericht. Ze waren continu getuige. Na de scheiding, als ze bij hun vader waren, dan zei hij allemaal dingen over mij. Dat ging gepaard met veel verbaal geweld. Het heeft mijn kinderen extreem angstig gemaakt voor boosheid. Ook onzeker. Zo is er één die wil elke ochtend geholpen worden bij het uitkiezen van kleren. Dat komt omdat ze bij haar vader te horen heeft gekregen dat ze stomme kleren aan heeft, dat het niet staat. Zo van: dat zijn zeker de kleren die je moeder voor je heeft uitgezocht? Die durft nog steeds niet haar eigen kleren uit te kiezen. En als ik een keer boos word, dan kan ik daarna mijn kinderen opvegen. Dan zijn ze zo bang: een zit er dan op een kamer en verstopt zich onder het bureau en de ander zit in de kast. Dus ik moet heel goed nadenken met wat ik zeg en doe. ’

Wat doet partnergeweld met je?

Bekijk

Wat doet partnergeweld met je?

Sarah

Vrouw

40 jaar

Jezelf aanleren om je continu aan te passen aan de ander

‘Ik voelde steeds vaker: ik ben niet oké, wat ik doe is niet oké en hoe ik praat is niet oké. De woorden die ik gebruik zijn niet de juiste woorden, want daar corrigeerde hij me altijd in. Als ik een mes op een bepaalde manier neer legde, had ik het eigenlijk anders neer moeten leggen. Als ik een WC rol op een bepaalde manier neerzette, had ik het eigenlijk andersom moeten neerzetten. Alles moest anders, ik raakte steeds meer geremd. Ik wilde het graag goed doen en ging steeds meer op mijn tenen lopen. En als we het leuk hadden, hadden we het echt heel leuk. Daar genoot ik ook ontzettend van. Het was een groot avontuur voor mij, deze relatie. Maar ik was wel continu op mijn hoede, in de hoop dat er niks was waar hij over kon vallen. Want als dat wel zo was, dan kreeg ik klappen. Dat kon elk moment gebeuren. Dus ook als we lagen te slapen. Dan werd ik gewoon wakker gestompt. Want hij kon niet slapen, dus was hij boos op mij dat ik wel sliep. Ik was dan echt perplex en boos, wat weer meer geweld triggerde.’

Vanessa

Vrouw

43 jaar

Mijn gedrag en persoonlijkheid veranderde

‘Ik werd meer in mezelf gekeerd, steeds stiller. Ik was vroeger een heel open persoon. Heel sociaal. Ik ging me steeds meer in mezelf keren. Ja, ik was nu vooral met de kinderen bezig. En zorgen dat wanneer hij thuiskomt, de sfeer rustig blijft. Je gaat jezelf wegcijferen. En hoe meer je jezelf wegcijfert, hoe meer je contact verliest met wie je zelf bent. En hoe meer je contact verliest met wie je zelf bent, hoe meer je je grenzen laat overschrijden. Zo raak je in een vicieuze cirkel.’

Selina

Vrouw

43 jaar

Je kunt van jezelf verwijderd raken, om ruzie te proberen te voorkomen

‘De spontaniteit ging overal vanaf. Dat raakte ik kwijt. Ik werd meer voorzichtig, om ruzie te voorkomen. Het maakte niet uit, hij ontplofte toch om iets kleins. En dan nog twijfel je aan jezelf, ik had toch zo mijn best gedaan? Je wordt bij jezelf weggedreven. Dat heb ik wel gevoeld, maar niet in de gaten gehad. Als ik achteraf kijk, is het een proces geweest. Waarin ik van mezelf verwijderd raakte.’

Wat kan er gebeuren als je bent weggegaan?

Bekijk

Wat kan er gebeuren als je bent weggegaan?

Sarah

Vrouw

40 jaar

Zoeken naar alternatieven

‘Ik ben nadat hij uit huis is gezet met allerlei vreemde figuren in aanraking gekomen. Omdat ik dag en nacht naar iedereen uitreikte. Omdat ik niet alleen durfde te zijn. Het heeft nog een hele nasleep gehad. Daarna ben ik nog jaren echt zwaar aan de drugs gegaan, in de prostitutie beland. Ik was al verslaafd hè, voor die tijd, maar toen was ik van god los. Die relatie was een al gevaar. Dat zette ik daarbuiten gewoon voort. Ik zocht hele gevaarlijke situaties op. Ik had geen grenzen meer. Die was ik al die jaren al totaal voorbijgegaan. Ik had geen contact met mezelf, zelf geen flauw idee van of er überhaupt een zelf in mij huisde, dus ik ging gewoon door.’

Manon

Vrouw

52 jaar

Mijn leven: dat verdien ik

‘Het heeft me geholpen mijn waarheid voor waar aan te nemen en zo kon ik de laatste restanten verwarring over wie ik ben ontknopen. Ik heb de knoop doorgehakt en besloten geen contact meer te hebben met mijn moeder. Ik vond het mijn zwaarste beslissing ooit. En tijdenlang kampte ik weer met dat twijfelachtige stemmetje in mij: ‘Maar het kan toch niet waar zijn dat zij moedwillig …?’ Nu weet ik dat het wel degelijk voorkomt dat moeders (en vaders) niet het beste met hun kind voorhebben.
De zelftwijfel is uitgedoofd. Maar soms steekt het weer even de kop op en leg ik die innerlijke twijfel aan banden. Ik spreek mezelf dan toe en zeg er nee tegen. ‘Dat pad heb ik 50 jaar gelopen. Het is nu klaar. Ik mag loyaal zijn aan mijzelf en eigen idealen, ik kies voor mezelf, voor mijn welzijn en innerlijke vrede. Ik leef nu met zin en op een manier die mij voldoening geeft. En dat verdien ik.’

Wat kan jou helpen in de periode nadat je de relatie hebt verbroken?

Bekijk

Wat kan jou helpen in de periode nadat je de relatie hebt verbroken?

Romy

Vrouw

41 jaar

Meer begrijpen van het narcisme van je ex-partner, kan je helpen jezelf terug te vinden

‘Ik kan nu begrijpen hoe het is gelopen met mijn eigen kinderen. Ik ben bij groepen van Steinhaus & De Leeuw geweest. Ik heb ook lotgenotencontact gezocht. Daar merkte ik dat, ondanks dat het thema van de bijeenkomsten ouderverstoting was, vrijwel iedereen te maken had met narcistische ex-partnergeweld. Door die verhalen heb ik veel geleerd en ben ik gaan ontdekken. Daardoor dacht ik: hé, maar dan heb ik geen persoonlijkheidsstoornis. En toen begreep ik meer over narcisme. Bijvoorbeeld: de narcist vindt het heel erg als het goed met je gaat. Dus ben ik mijzelf gaan hervinden, om het beste van mezelf naar boven te kunnen halen. Ik heb mijn kwaliteiten vergroot, die had ik eigenlijk weggestopt. Ik vroeg mezelf af: Kan ik goed tekenen, schilderen, schrijven, muziek maken? Ik zing. Ik boks de belemmerende overtuigingen er letterlijk uit. Meditatie en mindfulness hebben me ook veel positiefs gebracht. Ik kan anders naar wat ik heb meegemaakt kijken en anders naar mijn moeder kijken.’

Tjarda

Vrouw

50 jaar

Een assertiviteitscursus kan je helpen weer bij je gevoel te komen

‘Ik heb een tocht gemaakt en ben mijn trauma’s onder ogen gekomen. Ik realiseerde me toen ik bij mijn ex-partner weg was, dat ik niet meer kon voelen. Alleen maar zware angst. En die zware angst verlamde mij in alle gevoelens die er verder nog zijn. Ik kon ze niet meer duiden. Maar omdat ik wel een hele stabiele fijne basis had, wilde ik ze graag weer leren voelen. En hoe doe je dat nou? Ik heb een assertiviteitscursus bij een organisatie gevolgd. Bij mij in mijn woonplaats. We hebben met een groepje van ik denk zes vrouwen die assertiviteit cursus gedaan. Omdat ik voor mezelf op wilde komen, vooral naar mijn ex toe. Ik merkte dat ik het op andere gebieden wel goed kon. Alleen naar hem toe niet, dus daarom ging ik dat doen. Maar ik heb daar veel meer geleerd. Het was fijn om weer te leren voelen. Toen heb ik ook een belofte aan mezelf gedaan. Dat ik mij nooit meer zou laten verlammen; dat ik alles zou doorleven. Al mijn gevoelens die ik had. Dat heeft ertoe geleidt dat ik weer word geraakt. Dat is oké, ik uit het, ik doorleef het en ga weer door.’

Manon

Vrouw

52 jaar

Ik leerde met lotgenoten de twijfel over mijn moeder opzij te zetten

‘Het laatste wat me heel erg geholpen heeft was lotgenotencontact rondom huiselijk geweld en kindermishandeling. Daardoor kon ik werkelijk inzien dat het nooit aan mij gelegen heeft. En dan heb ik het dus niet over het partnergeweld, maar over de situatie die ik heb meegemaakt als kind. Ik voelde nog steeds dat loyaliteitsconflict met mijn moeder. Daar had ik al heel veel dingen in afgelegd, en toch kon ik mezelf nog niet helder zien. Pas toen ik met lotgenoten in aanraking kwam, dacht ik: hoort dat er ook bij? Hebben jullie dat ook meegemaakt?’

Wat kun je doen als je te maken hebt met partnergeweld?

Bekijk

Wat kun je doen als je te maken hebt met partnergeweld?

Manon

Vrouw

52 jaar

Ik kon de deur achter me dicht trekken door het lezen van een boek

‘Per toeval kwam een cadeau op mijn pad dat mij enorm gesterkt heeft. En dat is het boek ‘De ontembare vrouw’. Dit boek had ik uitgeleend aan een kennis zonder het zelf ooit te hebben gelezen en nu kreeg ik het van haar terug. Het boek was precies dat wat ik nodig had en is een enorme hulp voor me geweest. Ik heb daaruit een SOS-plan gemaakt voor mezelf, dat in de tien jaren erna mijn leidraad is geweest.

Ik ben op dat moment detective geworden. Ik ben zijn exen gaan bellen. Want ik dacht: als ik dat niet doe, blijf ik altijd twijfelen aan mezelf en dat stemmetje horen. ‘Misschien had hij wel gelijk. Misschien ligt het toch aan mij.’ Zo heeft het boek me geholpen om de waarheid te achterhalen. En daardoor kon ik met een gerust hart vertrekken uit Hongarije. Het boek werd mijn wijze raadgever in elke situatie waarin ik geneigd was in mijn oude patroon van aanpassen en inschikken te vervallen. Het was een moeilijke tijd om uit een oud patroon te komen. Maar daar hebben het boek en mijn SOS-plan mij mee geholpen.’

Vanessa

Vrouw

43 jaar

Ik bouwde een dossier op

‘Ik werd gestimuleerd toentertijd om alles op te schrijven voor mezelf. Dat deed ik ook. Zo hield ik mijn eigen dossier bij. Bijvoorbeeld screenshots van WhatsApp berichten. Ik heb het op een USB-stick aan de politie gegeven. Je schrijft het ook van je af. Uiteindelijk was dat wel goed. En: een dossier is voor de professional helpend. Voor hem of haar is het ingewikkeld om te beoordelen wiens verhaal nou klopt. Die bewijzen helpen je daarbij. Ik zou dat andere mensen ook aanraden.’

Selina

Vrouw

43 jaar

Als je last hebt van ex-partnergeweld, is het verstandig je werkgever hier iets over te vertellen

‘Op mijn werk sta ik wel lekker voor paal. Zij krijgen een brief van de deurwaarder met het verzoek om gegevens in te vullen. Ik werk hier sinds februari, maar ik had in het begin al gezegd: “Als er gekke dingen gebeuren, dan klopt dat wel. Want er gebeuren bij mij gekke dingen.” Ik had mijn leidinggevende in het kort uitgelegd waar ik mee te maken heb. Ik ben de schaamte wel voorbij, maar het blijft heel lastig om een goede balans te vinden. Als je het open gooit worden mensen er zat van of dan sta je bekend om ‘al je privé toestanden’. Je hoeft dus niet alles te vertellen, maar vertel wel iets. Dan heb je het al een beetje aangestipt. Vroeger had ik niets gezegd.’

Wat kunnen anderen voor je betekenen tijdens of na het geweld?

Bekijk

Wat kunnen anderen voor je betekenen tijdens of na het geweld?

Froukje

Vrouw

43 jaar

Ik had een hele goede gezinsvoogd

‘Na het uit elkaar gaan krijg je natuurlijk met jeugdbeschermingsinstanties te maken. Ik had zelf te maken met een hele goede gezinsvoogd. Daar hebben we het echt mee getroffen. Iemand die echt naast mij is gaan staan. We hebben samen gekeken naar hoe we dit het beste aan konden pakken voor de kinderen.’

Vanessa

Vrouw

43 jaar

Mijn zus zorgde voor morele steun

‘Ik heb in al die jaren het contact met mijn familie zo open weten te houden, dat ik dit bij hen kwijt kon. Vooral met mijn zus. Zij woont in Brussel, niet echt naast de deur. Ik belde haar als ik bijvoorbeeld boven was. Zij was constant een morele steun, ook op momenten dat er bepaalde dingen gaande waren. Zij bood een luisterend oor. Mijn zus hielp me zo om bewust te blijven wat wel en niet normaal was, wat grensoverschrijdend was. En als ik dat verloor, dan pakte zij het wel weer op.
Dat zou ook wat zijn voor Veilig Thuis, naast adviserend. Er gewoon zijn. Dan is er iemand waar je naartoe kan uitreiken en die dat ook naar jou doet. Ik denk dat het na een bepaalde tijd nodig is, want je gedachten veranderen door psychisch geweld. Je vertrouwen in jezelf wordt minder – dat moet je ook weten als je in die sector werkt. Je moet rustig aan stappen nemen, het verandert niet 1, 2, 3.’

Vanessa

Vrouw

43 jaar

Ik had graag gehad dat mensen aandacht hadden voor mijn blauwe plekken

‘In deze periode miste ik het opmerken van signalen, erover met je in gesprek gaan. Bijvoorbeeld dat als mensen steeds te laat komen op school, dat je even vraagt: waarom ben je te laat? Is alles oké, gaat het goed met je? Ik ging een keer met een zonnebril op naar de peuterspeelzaal in de ochtend. Dat is toch niet normaal? Niemand vroeg iets. Het is natuurlijk mijn eigen leven. Maar niemand durft zich met je te bemoeien. Ik herinner me nog dat mijn ex-partner iets naar mijn oog had gegooid. Dat oog was heel groot geworden. Het was in de ochtend, dus ik pakte een stuk vlees uit de vriezer om het erop te houden. Ik ben met dat stuk vlees mijn kindje van 2,5 jaar naar de peuterspeelzaal gaan brengen. Onderweg reed een politieauto naast mij. En ik dacht: dit is een goddelijk sein. Maar die politie zag het niet. En op de peuterspeelzaal zag niemand het. Dan denk je: als mensen nou gewoon een beetje meer opletten. Het is natuurlijk ook nogal taboe om daarover te praten.’

Wat maakt je kwetsbaar voor partnergeweld?

Bekijk

Wat maakt je kwetsbaar voor partnergeweld?

Marjo

Vrouw

59 jaar

Je eigen gevoel niet serieus nemen, kan het begin zijn van ongelijkwaardigheid in een relatie

‘In het jaar dat mijn vader overleed, wilde mijn vriend tijdens zijn verlof van zes weken trouwen. Hij zei: “Dan hebben we de tijd.” Maar mijn vader was overleden en ik durfde hem niet te vragen of we konden wachten. Ik was bang om hem te verliezen, om hem kwijt te raken. En ik heb altijd van thuis te horen gekregen: Je moet zorgzaam zijn; eerst zorgen voor de ander. Daar begon het eigenlijk al. We gingen toch trouwen, ondanks dat ik er eigenlijk niet klaar voor was. Ik zat in een rouwperiode. Maar ik stapte dus als het ware over mijn gevoelens heen. Ik had denk ik verlatingsangst en daarom keek ik tegen mijn partner op. Dan ben je niet gelijkwaardig aan de ander.’

Sarah

Vrouw

40 jaar

Behoefte aan gezien worden

‘Ik was 21 en ontzettend kwetsbaar. Ik kwam uit de verslavingskliniek. Daar heb ik deze man ontmoet. En ik had ontzettend behoefte aan gezien worden – weet ik nu. Ik wilde ontzettend graag lief gevonden worden. Hij was iemand die mij zag staan. Ik was dus heel erg gecharmeerd van hem. Hij was wel 25 jaar ouder dan ik en hij had geen dak boven het hoofd. Dus hij trok al heel snel bij mij in op mijn studentenkamertje.’

Vanessa

Vrouw

43 jaar

Ik kende alleen liefdevol contact, wist niet hoe ik met geweld moest omgaan

‘Ik kwam uit een liefdevol gezin. Iedereen was zacht en beschermend. Achteraf gezien misschien te zacht of beschermend. Ik wil niemand de schuld geven, hoor. Ik ben er ook dankbaar voor. En dat zou ik ook mijn kinderen willen geven. Maar daarmee wordt iets anders niet besproken. En ben je ook niet voorbereid op dat niet-liefdevol contact ook bestaat. Je weet niet hoe je daar dan mee om moet gaan. Maar nu zijn het andere tijden. Nu wordt alles meer bespreekbaar in het openbaar.’

Wat triggert geweld?

Bekijk

Wat triggert geweld?

Sarah

Vrouw

40 jaar

Het geweld was er snel

Ik denk, zo een dynamiek die dan ontstaat, ontstaat van twee kanten. Los van schuld. En eigenlijk al best wel snel, na twee of drie weken van de start van onze relatie, gaf hij me al een klap in mijn gezicht omdat hij boos was. Ik weet niet precies meer wat de situatie was. Maar ik weet wel dat ik dacht: wow, wat de **** wat gebeurt hier? En dat ik dacht, jeetje, dit kan echt niet. Dat ik dat echt zo voelde.

Vanessa

Vrouw

43 jaar

Eerst was hij charmant, maar hij werd steeds denigrerender

‘Hij was heel charming in het begin. Heel lief, hij kocht bloemen voor me. Het sluipt erin… Het begint met kleine steekjes. Door denigrerend te praten over mijn internationale achtergrond. Hij had daar harde woorden over. Je bent er trots op om jezelf te zijn – en daar wordt steeds een stukje van afgehaald. Dat sloop er zo in. Dus op een gegeven moment voelde het alsof ik er eigenlijk niet mocht zijn.’

Froukje

Vrouw

43 jaar

De relatie begon romantisch

‘De relatie begon, zoals heel veel van dit soort relaties, heel romantisch. Het kon allemaal niet stuk. Op gegeven moment kwam er toch veel fysiek en psychisch geweld om de hoek kijken. Ook naar de kinderen toe. Mijn man is veroordeeld tot een gevangenisstraf van drie jaar.’

Romy

Vrouw

41 jaar

In je relatie kan een disbalans tussen macht en onmacht ontstaan

‘In het begin van mijn relatie met mijn ex was alles mooi, fijn, gezellig. Wat heeft hij veel vrienden, wat heeft hij veel hobby’s! Wat een leuk netwerk krijg ik erbij! Dat gevoel verdween heel snel, want al snel zat ik eigenlijk altijd alleen thuis. Want mijn partner ging altijd weg in de avond. Hij ging naar een café, een opleiding en werken. En ik zat alleen. En dan dacht ik: maar ik wil ook graag laten zien dat ik leuk ben en dingen kan. Dat veroorzaakte een soort van prestatiedrang. En al doende kom je ook aan het twijfelen. Is het nou echt wat ik voel? Of niet? Want ik kreeg vaak terug: Weet je, jij kan dat niet of doe maar even niet. Er was altijd die disbalans tussen macht en onmacht. Dat ontstond al vrij snel.’

Wat zijn kantelpunten?

Bekijk

Wat zijn kantelpunten?

Manon

Vrouw

52 jaar

Ik kon met afstand naar de situatie kijken

‘Gedurende de tijd werd hij steeds gewelddadiger en fysieker. En ik begon me steeds onzekerder te voelen. Er was een moment dat ik in de keuken stond en besefte: hé, hier ben ik eerder geweest. Hij is net mijn moeder. Ik had op dat moment niet de kracht om het te direct beëindigen, ik zat nog te veel gevangen in mijn eigen onzekerheid. Maar ik heb me toen wel bewust voorgenomen: als ik er dan nu niet uit kan stappen, dan ga ik tot het gaatje maar wel met mijn ogen wijd open om hier nooit meer terecht te komen. Toen heb ik eigenlijk al afstand genomen.’

Manon

Vrouw

52 jaar

Ik ben niet gek!

‘Mijn knie wilde maar niet herstellen en ik bleek een knieoperatie nodig te hebben waarvoor ik een week in het ziekenhuis belandde. Zijn dwang- en controlepogingen begonnen nu nog meer op te vallen, ook voor buitenstaanders. Na thuiskomst kwam er gedurende een aantal weken iemand uit het dorp om me dagelijks te injecteren. Deze dame liet subtiel doorschemeren de situatie door te hebben en gaf me te kennen haar te kunnen vertrouwen. Dat gaf me kracht.’

Romy

Vrouw

41 jaar

Het moment dat je moeder wordt, kun je groeien als mens

‘Waardoor ik verder kwam, is eigenlijk op het moment dat ik moeder werd van mijn eerste dochter. Ik wilde heel graag kinderen. En toen de eerste geboren werd, dacht ik: hé, maar ik word ook opnieuw geboren. Ik ben eigenlijk een heel fijn mens. Ondertussen was ik bijna al mijn omgeving kwijt. Door het moeder worden, ga je er toch meer bij horen. En kan je ook dat vanuit je binnenste voelen, dat je dat wat je zelf hebt gemist juist heel graag wilde bieden. En toen kon ik gaan groeien.’

Selina

Vrouw

43 jaar

Door onverwachte gebeurtenissen, kun je toch opeens het besluit nemen de relatie te beëindigen

‘Ik dacht al langer: Dit gaat niet goed. Ik raak mezelf kwijt, het plezier in het leven kwijt. Ik was mezelf niet meer. Maar er waren twee momenten, kort na elkaar, die ervoor zorgden dat ik bij hem wegging. Het eerste moment was dat mijn ex naar mijn ouders was gegaan en had gezegd: “Het gaat niet goed met Selina. Ze heeft een postnatale depressie en moet naar een psychiater.” Toen belde mijn moeder me, en zei wat hij verteld had. Toen zei ik: “Nou hij moet er zelf eens heen gaan. Ik word doodziek van die vent. Als de kinderen achttien zijn ga ik bij hem weg.” Maar goed, ze waren vijf en een dus dat duurde nog wel even. Anderhalve week later, na een dag vol ruzie en gedoe, was ik bij een vriendin en zei ik: “Ik moet even tegen je aanklagen. Het gaat niet goed, ik ben niet blij.” Die vriendin wees me op een artikel over narcisme, toen vielen alle dingen op zijn plek. Volgende dag zaten we aan tafel en toen zei ik: “Ik trek het niet meer. Ik ga bij je weg.” En sindsdien heeft hij nooit meer met me gesproken en dat was in 2014.’

Wat zijn redenen om in de relatie te blijven?

Bekijk

Wat zijn redenen om in de relatie te blijven?

Sarah

Vrouw

40 jaar

Ik wist niet meer wat te voelen en te denken

‘Ik had wel heel vaak de gedachte: dit klopt niet. Maar ik vond het ook erg voor hem, omdat hij een problematische jeugd gehad had. Dus ik begon het voor hem goed te praten. Bijvoorbeeld: ‘Hij kan er niks aan doen, hij heeft het zo moeilijk.’
Het moest ook geheim blijven in het begin. Zijn moeder kwam op bezoek en dan moest ik mijn gezicht goed schminken om het blauwe oog onzichtbaar te maken. Daar lette hij toen wel op. Maar uiteindelijk was het volgens mij voor heel veel mensen duidelijk dat dit geen toffe relatie was. Dat het best wel problematisch was. Maar hoe het voor mij voelde? Ik raakte steeds meer van mezelf verwijderd en ik wist ook niet zo goed meer wat te voelen. Ik wist niet zo goed wat te denken. Wat kon ik denken en voelen als alles wat ik denkt, zeg en voel niet goed is. Dus uiteindelijk was ik steeds minder mezelf.’

Froukje

Vrouw

43 jaar

Opnieuw contact omwille van de kinderen

‘We zijn een poosje uit elkaar geweest. Langzamerhand hebben we toch weer contact gekregen. Ook omwille van de kinderen. Ik had toen het idee – wat zoveel vrouwen hebben – dat hij veranderd was. Hij was toen ook in therapie. Je wilt een gezin zijn, dus ik wilde het toch weer samen proberen. Dat ging toen ook een aantal jaren wel goed. We zijn geëmigreerd naar Duitsland. We zagen dat echt als een nieuw begin. Op een gegeven moment sloop toch dat patroon er heel langzaam weer in.’

Manon

Vrouw

52 jaar

Hij speelde in op mijn empathie en verantwoordelijkheidsgevoel

‘Ik ben met hem geëmigreerd naar Hongarije terwijl het al helemaal fout zat. Hij zette figuurlijk het mes op mijn keel, zodat ik hem niet zou verlaten. Hij liet me geloven dat zijn agressieve gedrag voortkwam uit zijn penibele situatie zoals een faillissement. In Hongarije zou alles volgens hem veranderen. Daarmee speelde hij in op mijn empathie en verantwoordelijkheidsgevoel. Ik kon hem niet zomaar op straat zetten, terwijl ik dat eigenlijk wel wilde. Eenmaal in Hongarije werden zijn ware intenties zichtbaar. Ik doorzag hoe zijn woorden en daden mijlenver uit elkaar lagen en gebaseerd waren op leugens en bedrog en hoe hij zelfs tranen kon faken. Het was heel beangstigend de meedogenloosheid van deze wolf in schaapskleren te zien.’

Selina

Vrouw

43 jaar

Het is niet makkelijk om een droom op te geven, ook al weet je dat iets in je relatie niet klopt

‘Toen ik zwanger raakte besefte ik dat ik te maken had met partnergeweld. We kregen een relatie toen ik 26 werd. We hadden het gezellig en leuk en hij was lief voor kinderen. Ik wilde heel graag kinderen. Hij niet zo. En elke keer als ik erover begon, kregen we ruzie. Op een gegeven moment zei ik, ik wil wel graag, als jij het niet wilt, dan is het goed dat we het uitspreken. Na hoop gedoe, hadden we besloten dat ik met de pil zou stoppen. Na drie maanden was ik zwanger. Met tranen in mijn ogen van blijdschap vertelde ik het hem, nou hij was nog nooit zo boos op me geweest. Hij heeft drie dagen niet tegen me gesproken, hij ging weg naar een vriend van hem. Ik compleet eenzaam en in de war en van slag. En toen kreeg ik een miskraam, na zes weken. Ik heb nog gedacht toen, dat ik weg kon gaan. En toch heb ik dat niet gedaan. Je hebt een huis, je wilt een toekomst opbouwen, ik hield eigenlijk mijn eigen sprookje levendig. Ik wilde heel graag dat het zou slagen en wilde nog harder mijn best doen om dat voor elkaar te krijgen. Ik moest beter mijn best doen.’

Welke steun hielp niet?

Bekijk

Welke steun hielp niet?

Vanessa

Vrouw

43 jaar

Ik vond de omgang met Veilig Thuis ingewikkeld

‘Het was ook niet makkelijk met Veilig Thuis toentertijd. We hebben discussies gehad. Uiteindelijk kreeg ik ook wel gelijk, hoor. Ik ben best wel eigenwijs geweest, want er werden ook dingen opgeschreven die niet geconstateerd waren of die niet gegrond waren naar moeders kant toe. Mijn ex kon heel goed vrouwen inpalmen. Dus ook vrouwelijke medewerkers van Veilig Thuis en de politie. Dat waren dan moeilijke momenten, bijvoorbeeld in gesprek met iemand van Veilig Thuis. Dan werd ik geattendeerd op mijn emotie of dat ik wat harder ging praten. Ik ga niet schreeuwen of zo, maar als moeder zijnde ga je automatisch in die beschermende rol. En dan ging ik blijkbaar automatisch harder praten, terwijl dat niet echt je bedoeling is. Dat is ook iets waar men op moet letten, want in deze situatie is er ook een reden dat die moeders hun kinderen willen beschermen. Dat was soms wel een uitdaging om mee om te gaan.’

Selina

Vrouw

43 jaar

Hulpverleners helpen je niet altijd verder, soms maken ze de situatie zelfs erger

‘Ik dacht ik heb problemen, de kinderen hebben problemen. Dan ga je Veilig Thuis bellen, dat is wat iedereen aangeeft. Dat advies volg je op. En daarna begon bij mij het gedonder. In plaats van dat het opgelost wordt, heb je een vijand erbij. Ik ben ook bij de politie geweest. Mijn ex-partner is brandweerman en hij heeft het over dat de ‘brandhaard’, dat was ik, bestreden moet worden. Nou, je weet wat brandweermannen doen met brandhaarden, die doven ze. Ik heb de politie gezegd, als ik morgen gestrekt in de poort lig, dan weet je waar je moet zoeken. Toen zeiden ze: “Heeft hij gezegd dat hij morgen naar u toekomt?” “Nee dat zeg ik niet,” zei ik. “Maar weet wel dat ik me zorgen maak hierover.” Het is een reële angst dat hij me wil vermoorden.’

Sarah

Vrouw

40 jaar

Niet passende hulp

‘Ik heb ook wel eens een hulpverlener gesproken van Veilig Thuis in die tijd. Er was net weer iets heel heftigs gebeurd. Hij heeft mij een aantal keer gewurgd, hij probeerde me dood te maken. Ik was er in shock van. En dan was daar een meisje, net van school af. Die had een theorie geleerd, over de cirkel van geweld, en die moest ze met mij doornemen. Dat stond in het traject. Ik voelde echt een soort van wereldvreemdheid daarin. Ik kon er niks mee. Dat was wel een teleurstelling. Dat er blijkbaar gewoon geen andere weg was. Dat niemand het snapt en dat ik het hier mee moet doen.’