Wie is Vanessa?

‘Ik vertel nu aan jou mijn ervaringen. Het zou raar zijn als ik het emotieloos zou vertellen. Dat hoort erbij. En jij reageert ook met emotie. En het zou mooi zijn als mensen die in deze sector werken dat ook durven tonen. Niet zozeer dat het heel emotioneel wordt, maar gewoon een beetje medeleven laten zien.’

‘Soms kwam ik bij de balie van het politiebureau en zat daar een vrouwelijke politieagent. Ik vroeg om hulp. Maar ik was wanhopig en zij vond de toon waarop ik sprak niet fijn. Ze zei: als jij nog zo een keer praat, dan maak ik een proces-verbaal tegen jou op. Toen verloor ik echt alle vertrouwen in instanties. Gelukkig kwam een andere aanwezige politieman even rustig met me praten. Toen kon ik de situatie beter uitleggen. Je wordt als mens verkeerd geïnterpreteerd door de emotie die door het gesprek heen komt. En dat is echt iets waar personeel niet alleen bij mij, maar bij andere mensen in een soortgelijke situatie, doorheen zouden kunnen prikken. Want ik hoor van andere vrouwen, dat het bij hen ook gebeurt, helaas. Ook bij hen merk ik dat ze vertrouwen verliezen, dat eigenlijk herbouwd moet worden. En als zij dat niet zelf kunnen doorleven, misschien door een empathietraining of met samen met een ervaringsdeskundige. Die kan even een hand leggen op de schouder van de persoon. En zeggen: hé, het is oké. En dan het gesprek vervolgen. Want het uiteindelijke doel is voor iedereen om rust te creëren en een goed gesprek te voeren.’

‘Het was ook niet makkelijk met Veilig Thuis toentertijd. We hebben discussies gehad. Uiteindelijk kreeg ik ook wel gelijk, hoor. Ik ben best wel eigenwijs geweest, want er werden ook dingen opgeschreven die niet geconstateerd waren of die niet gegrond waren naar moeders kant toe. Mijn ex kon heel goed vrouwen inpalmen. Dus ook vrouwelijke medewerkers van Veilig Thuis en de politie. Dat waren dan moeilijke momenten, bijvoorbeeld in gesprek met iemand van Veilig Thuis. Dan werd ik geattendeerd op mijn emotie of dat ik wat harder ging praten. Ik ga niet schreeuwen of zo, maar als moeder zijnde ga je automatisch in die beschermende rol. En dan ging ik blijkbaar automatisch harder praten, terwijl dat niet echt je bedoeling is. Dat is ook iets waar men op moet letten, want in deze situatie is er ook een reden dat die moeders hun kinderen willen beschermen. Dat was soms wel een uitdaging om mee om te gaan.’