Wie is Manon?
Vrouw
Manon werkt voor Kwintes als ervaringsdeskundige regio Gooi- en Vechtstreek. Ze geeft hersteltrainingen en voorlichting, biedt peer support en faciliteert een lotgenotengroep omtrent huiselijk geweld en kindermishandeling – ook een achtergrond van Manon zelf.
Manon kreeg als volwassene te maken met partnergeweld, van steeds heviger aard. Het duurde enige tijd voordat zij ontdekte: hé, hier ben ik eerder geweest – als kind. Aanvankelijk had ze niet de kracht om de relatie te beëindigen. Ze zat nog te veel gevangen in haar eigen onzekerheid. Er was een dieptepunt nodig voor Manon om een keerpunt in te luiden. Daar aangekomen, wist ze hoe ze in die put terecht gekomen was. Anderen wezen haar op narcisme. Dat verklaarde veel en ze ontdekte dat ze getraumatiseerd was door haar jeugd en hulp nodig had. Ze is uit deze relatie gevlucht, helemaal vanuit Hongarije.
Het is nu twaalf jaar later. Manon is al die tijd bewust vrijgezel. Ze neemt zichzelf serieus en zorgt voor het onschuldige kind in zichzelf. Dat doet ze ook in haar werk. Met hart en ziel mensen ondersteunen en liefdevolle aandacht geven.
Manon
Vrouw
52
De gevolgen van vroegkinderlijk trauma
‘Mijn recente boekentip van het afgelopen jaar is ‘Teveel voelen’ van Imi Lo. Het is een cadeau geweest om dat te lezen. Het gaat niet rechtstreeks over partnergeweld, dat zeg ik erbij. Het gaat over vroegkinderlijk trauma en de gevolgen daarvoor inzake voelen, te veel voelen en de gevolgen daarvan. Ik heb het al veel getipt aan mensen. Iedereen is er van onder de indruk. Ook mensen die al heel ver in hun proces zijn zeggen: “Ik heb hier wat aan”.’
Manon
Vrouw
52
Mijn leven: dat verdien ik
‘Het heeft me geholpen mijn waarheid voor waar aan te nemen en zo kon ik de laatste restanten verwarring over wie ik ben ontknopen. Ik heb de knoop doorgehakt en besloten geen contact meer te hebben met mijn moeder. Ik vond het mijn zwaarste beslissing ooit. En tijdenlang kampte ik weer met dat twijfelachtige stemmetje in mij: ‘Maar het kan toch niet waar zijn dat zij moedwillig …?’ Nu weet ik dat het wel degelijk voorkomt dat moeders (en vaders) niet het beste met hun kind voorhebben.
De zelftwijfel is uitgedoofd. Maar soms steekt het weer even de kop op en leg ik die innerlijke twijfel aan banden. Ik spreek mezelf dan toe en zeg er nee tegen. ‘Dat pad heb ik 50 jaar gelopen. Het is nu klaar. Ik mag loyaal zijn aan mijzelf en eigen idealen, ik kies voor mezelf, voor mijn welzijn en innerlijke vrede. Ik leef nu met zin en op een manier die mij voldoening geeft. En dat verdien ik.’
Manon
Vrouw
52
Ik leerde met lotgenoten de twijfel over mijn moeder opzij te zetten
‘Het laatste wat me heel erg geholpen heeft was lotgenotencontact rondom huiselijk geweld en kindermishandeling. Daardoor kon ik werkelijk inzien dat het nooit aan mij gelegen heeft. En dan heb ik het dus niet over het partnergeweld, maar over de situatie die ik heb meegemaakt als kind. Ik voelde nog steeds dat loyaliteitsconflict met mijn moeder. Daar had ik al heel veel dingen in afgelegd, en toch kon ik mezelf nog niet helder zien. Pas toen ik met lotgenoten in aanraking kwam, dacht ik: hoort dat er ook bij? Hebben jullie dat ook meegemaakt?’
Manon
Vrouw
52
Ik heb al reizend geleerd en geheeld
‘Na anderhalf jaar traumatherapie te hebben gevolgd ben ik inderdaad gaan reizen, zo’n zes jaar lang, tot COVID kwam. Gedurende mijn reizen heb ik de wereld als spiegel gebruikt. Ik ben naar landen geweest waar sporen waren van intergenerationeel of cultureel trauma ten gevolge van geweld en onderdrukking. Zo leerde ik me daartoe opnieuw verhouden. Ook bleek ik op mezelf en mijn eigen oordeel te kunnen vertrouwen en leerde ik mezelf op een andere manier kennen. Namelijk in de contacten onderweg reageerden mensen heel anders op mij dan hoe mijn vrienden, familie en kennissenkring op mij reageerden. Daardoor kon ik mezelf met andere ogen gaan zien. Dat heeft me enorm geholpen.’
Manon
Vrouw
52
Ik heb mezelf beloofd om mezelf niet in de steek te laten
‘Voordat ik aan de traumatherapie begon heb ik mezelf twee beloftes gedaan. De ene was: ‘Ik ga mezelf nooit meer in de steek laten.’ Oftewel bij twijfel ga ik nooit meer oversteken maar blijf ik in mijn hol zitten tot ik een duidelijk ja of een nee van binnen voel. De tweede belofte aan mezelf was dat ik zou gaan reizen en andere dromen wilde waarmaken nadat ik de traumatherapie had afgerond.’
Manon
Vrouw
52
Eindelijk vond ik de link waar ik al van kindsaf naar zocht: kind van een narcist
‘Parallel deed ik onderzoek op internet naar kenmerken van narcisten en consequenties voor kinderen van narcisten. Ik vond een heel concrete opsomming van precies de dingen waar ik last van had en waar ik altijd mee geleurd had om hulp. Nu kon ik eindelijk gericht hulp gaan zoeken. Eenmaal in Nederland aangekomen ben ik traumatherapie gaan volgen.
Manon
Vrouw
52
Ik kon de deur achter me dicht trekken door het lezen van een boek
‘Per toeval kwam een cadeau op mijn pad dat mij enorm gesterkt heeft. En dat is het boek ‘De ontembare vrouw’. Dit boek had ik uitgeleend aan een kennis zonder het zelf ooit te hebben gelezen en nu kreeg ik het van haar terug. Het boek was precies dat wat ik nodig had en is een enorme hulp voor me geweest. Ik heb daaruit een SOS-plan gemaakt voor mezelf, dat in de tien jaren erna mijn leidraad is geweest.
Ik ben op dat moment detective geworden. Ik ben zijn exen gaan bellen. Want ik dacht: als ik dat niet doe, blijf ik altijd twijfelen aan mezelf en dat stemmetje horen. ‘Misschien had hij wel gelijk. Misschien ligt het toch aan mij.’ Zo heeft het boek me geholpen om de waarheid te achterhalen. En daardoor kon ik met een gerust hart vertrekken uit Hongarije. Het boek werd mijn wijze raadgever in elke situatie waarin ik geneigd was in mijn oude patroon van aanpassen en inschikken te vervallen. Het was een moeilijke tijd om uit een oud patroon te komen. Maar daar hebben het boek en mijn SOS-plan mij mee geholpen.’
Manon
Vrouw
52
Hulp roepen en uit de relatie stappen
‘De volgende keer dat hij me probeerde aan te raken, arriveerde er net een bekend stel bij mij in de tuin. En toen heb ik om hulp geroepen. Dat is het moment dat ik er uitgestapt ben. Deze mensen hebben me een paar weken in huis genomen. Daarna ben ik tijdelijk in een ander huis gaan wonen en heeft de buurtwacht een oogje op me gehouden. Met hulp van de plaatselijke politie en lokale kennissen heb ik mijn auto en wat spullen opgehaald. Daarna ben ik teruggekeerd naar Nederland en ondergedoken op een onbekend adres.’
Manon
Vrouw
52
Ik ben niet gek!
‘Mijn knie wilde maar niet herstellen en ik bleek een knieoperatie nodig te hebben waarvoor ik een week in het ziekenhuis belandde. Zijn dwang- en controlepogingen begonnen nu nog meer op te vallen, ook voor buitenstaanders. Na thuiskomst kwam er gedurende een aantal weken iemand uit het dorp om me dagelijks te injecteren. Deze dame liet subtiel doorschemeren de situatie door te hebben en gaf me te kennen haar te kunnen vertrouwen. Dat gaf me kracht.’
Manon
Vrouw
52
Ik dacht: dit is de laatste keer!
‘De dag voor we vertrokken naar Hongarije, heeft hij mijn knie moedwillig in elkaar getrapt. En toen dacht ik: dit was de laatste keer! Hij komt nooit meer aan me. Maar hoe kom ik hier levend uit en wat kan ik doen om mijn hachje zoveel mogelijk te redden?’
Nóg wijzer worden?
Vragen en antwoorden
Stel een vraag aan de redactie
Uw kunt uw vraag anoniem stellen. Gedeelde Ervaringen behoudt het recht uw vraag niet te publiceren en/of in behandeling te nemen.
Dit formulier is beveiligd met reCAPTCHA van Google | Privacy - Voorwaarden