Wie is Tjarda?
Vrouw
Tjarda heeft met haar huidige partner een fijn en liefdevol samengesteld gezin – het jongste kind is van hen samen – en werkt als teamondersteuner in de jeugdzorg.
In haar vorige relatie had Tjarda te maken met hevig partnergeweld. Uit die relatie zijn twee zoons geboren. Lange tijd had Tjarda niet echt in de gaten dat er sprake was van huiselijk geweld. Een kantelpunt was het moment waarop ze het echt niet meer wist en op bezoek was bij een vriend en een vriendin. Zij vroegen haar oprecht naar hoe het écht met haar ging, waarop Tjarda drie dingen aan haar vrienden vertelde die ze de afgelopen weken had meegemaakt. Die schrokken daar erg van. Ze gaven aan dat het hier om huiselijk geweld ging. Omdat de vriendin politieagente was, geloofde Tjarda hen en begreep dat er iets moest gebeuren. Na een nieuw incident schakelde zij hulp in. Uiteindelijk is ze met gevaar voor eigen leven met de jongens naar het huis van haar ouders gevlucht. Daarmee startte een nieuw begin van haar leven.
Tjarda heeft een boek gepubliceerd over haar ervaringen (Donderslag) en is in Amsterdam lang als vrijwilliger actief geweest voor verschillende krachtgroepen waarin aan vrouwen in benarde situaties een luisterend oor wordt geboden.
Tjarda
Vrouw
50
Iedereen moet zelf uitvinden welke therapie of inzichten helpen om met de ervaring van partnergeweld om te gaan
‘Er zijn veel manieren om met je ervaring van partnergeweld om te gaan. Er zijn behulpzame boeken, spellen en ook verschillende vormen van therapie. Iedereen moet daar zijn eigen weg in zoeken; zo van wat past bij mij? Voor mij waren behulpzaam: Bessel van de Kolk (heeft veel geschreven over vroeg kinderlijk trauma) en Gabor Mate. Die hebben ook diverse publicaties die te lezen zijn. Ik word daar alleen maar enthousiast van.’
Tjarda
Vrouw
50
Het is belangrijk om niet alleen hulp voor de kinderen, maar ook voor jezelf te zoeken
‘Na de scheiding stond ik niet direct open voor traumaverwerking. Ik wilde namelijk eerst hulp voor mijn kinderen. Dat vond ik het allerbelangrijkste. Ik cijferde mezelf eigenlijk weg. Maar achteraf – en dat is altijd makkelijker praten – hebben mijn kinderen grotere sprongen kunnen zetten, op momenten dat ik mijn trauma’s onder ogen kwam. Dus toen ik ze liet zien hoe je daarmee omgaat en hoe je een proces doorgaat en dat je daar echt wel uitkomt. Toen hebben de kinderen ook weer meer stappen kunnen zetten.’
Tjarda
Vrouw
50
Je begrijpt niet dat je in zo’n situatie terecht bent gekomen
‘Eigenlijk kon ik niet geloven dat ik dat in deze situatie zat. Ik heb een goed stel hersens. Ik dacht van mezelf: daar loop je toch niet in? En ik vond mezelf ook niet voldoen aan het beeld dat mensen hebben van mensen die met huiselijk geweld te maken hebben. Dat zijn (dacht ik) bepaalde types en ik voelde me daar niet bij horen, zeg maar.’
Tjarda
Vrouw
50
Ervaringen van anderen kunnen je helpen eigen ervaringen beter te begrijpen
‘Ik heb ook heel veel aan een boek gehad. Intieme oorlog heet dat boek. Het gaat over de spiraal van geweld, uitgelegd in verschillende praktijkgebieden. Ik heb de beide schrijfsters ontmoet. Door dit boek begreep ik waar ik in zat en begreep ik ook mijn eigen aandeel beter. Ik heb ook dingen uitgelokt. Ik heb ook gezorgd dat de spanning die er continu hing – waar ik niet meer tegen kon – eraf kwam. Door maar zoveel mogelijk te prikken totdat hij ontplofte. Een tijd lang begreep ik niet waarom ik dit had gedaan. Door het boek snapte ik: Zo had ik tenminste een beetje regie over het moment van het ontploffen en daardoor voelde ik me minder onmachtig. Daarna kon ik weer even ademhalen.’
Tjarda
Vrouw
50
Een assertiviteitscursus kan je helpen weer bij je gevoel te komen
‘Ik heb een tocht gemaakt en ben mijn trauma’s onder ogen gekomen. Ik realiseerde me toen ik bij mijn ex-partner weg was, dat ik niet meer kon voelen. Alleen maar zware angst. En die zware angst verlamde mij in alle gevoelens die er verder nog zijn. Ik kon ze niet meer duiden. Maar omdat ik wel een hele stabiele fijne basis had, wilde ik ze graag weer leren voelen. En hoe doe je dat nou? Ik heb een assertiviteitscursus bij een organisatie gevolgd. Bij mij in mijn woonplaats. We hebben met een groepje van ik denk zes vrouwen die assertiviteit cursus gedaan. Omdat ik voor mezelf op wilde komen, vooral naar mijn ex toe. Ik merkte dat ik het op andere gebieden wel goed kon. Alleen naar hem toe niet, dus daarom ging ik dat doen. Maar ik heb daar veel meer geleerd. Het was fijn om weer te leren voelen. Toen heb ik ook een belofte aan mezelf gedaan. Dat ik mij nooit meer zou laten verlammen; dat ik alles zou doorleven. Al mijn gevoelens die ik had. Dat heeft ertoe geleidt dat ik weer word geraakt. Dat is oké, ik uit het, ik doorleef het en ga weer door.’
Tjarda
Vrouw
50
Een situatie van partnergeweld kan invloed hebben op de ontwikkeling van je kinderen
‘Mijn zoon van 20 loopt nog tegen dingen aan, waardoor hij gedrag vertoont van kinderen die 6, 7, 8 jaar zijn. En dat komt omdat hij zich heel slecht over zichzelf voelt. En dat komt door de situatie; daar kan hij helemaal niks aan doen. Dat maakt dat hij een volwassene is op veel gebieden, en ook echt verder ontwikkeld dan leeftijdsgenoten. Maar op andere gebieden – zoals hechting en liefde geven en liefde kunnen ontvangen, zich leeftijdsadequaat kunnen uiten – dat kan hij niet, dan is hij gewoon een 6, 7, 8 jarige.’
Tjarda
Vrouw
50
Een situatie van partnergeweld kan invloed hebben op de relatie die je met je kinderen ontwikkelt
‘Ik zie bij mijn nu volwassen jongens, die zijn niet gestart met een stevige basis, omdat ze opgegroeid zijn in een destructieve relatie. En dat merk je dus ook nu zij volwassen zijn. Een van mijn zoons zie ik echt heel summier. Die is bij vader ingetrokken vanwege ruzie thuis. Die heb ik daarna nauwelijks meer gezien. Die heeft niet leren voelen. Ik wilde juist wel dingen bespreekbaar maken en voelen. Zodoende heb ik hem overvraagd. En daardoor is hij weggegaan, omdat hij bij zijn vader geen verantwoording hoefde af te leggen over gevoelens. En de ander heeft een paar jaar geleden bij zijn vader aangegeven dat hij het gewoon niet meer trekt. Omdat er nooit ruimte is voor hem. Die zit dus continu bij mij.
Tjarda
Vrouw
50
Het beginnen van een opleiding kan een kantelpunt zijn
‘Het moment dat ik op de Pabo ben begonnen, was wel het moment dat ik me begon te realiseren dat het eigenlijk niet zo gezond voor mij was waar ik in zat. In die tijd dacht ik: maar ik heb geen bestaanszekerheid zonder mijn diploma. Dus moest ik nog even volhouden. Die gedachtes heb ik toen wel gehad. Maar die liet ik ook weer heel snel los, want ik hield gewoon van die man. Maar achteraf heeft de Pabo mij wel een soort van goede richting gegeven.
Tjarda
Vrouw
50
Het kan een gevoel van trots geven als je toch nieuwe stappen zet
‘Mijn partner was het er niet mee eens. Maar toch had ik op dat moment zoiets van: ik ga die Pabo doen. Ook omdat ik dacht: ik heb alleen middelbare school en daarmee kan ik niet voor mezelf zorgen. Ik heb die opleiding gedaan in 4 jaar. En ik voelde me eigenlijk best trots. Maar dat werd door hem niet als zodanig gezien. Wel naar anderen toe, maar naar mij toe absoluut niet.’
Tjarda
Vrouw
50
Je partner kan proberen je te ontmoedigen om nieuwe stappen te zetten
‘Op een gegeven moment had ik zoiets van, ik wil meer doen in het leven dat wat ik nu doen. Ik wilde de Pabo gaan doen. Toen ging ik het gesprek hierover aan met mijn partner. Die werd ontzettend kwaad, omdat ik dat eerder bedacht had en niet met hem had gedeeld. Toen dacht ik: wat is dit? Hij zei: “Ik wil niet dat je daar afspraken maakt, want je kan het toch niet. Dat gaat je echt niet lukken. En je hebt toch een jong gezin en wat denk je nou eigenlijk? Dat past helemaal niet bij je.”
Nóg wijzer worden?
Vragen en antwoorden
Stel een vraag aan de redactie
Uw kunt uw vraag anoniem stellen. Gedeelde Ervaringen behoudt het recht uw vraag niet te publiceren en/of in behandeling te nemen.
Dit formulier is beveiligd met reCAPTCHA van Google | Privacy - Voorwaarden