‘Dus ja, ik ben blij dat ik open ben geweest tegen m’n kinderen, en nog steeds. En dat zij ook geen medelijden hebben getoond maar zeggen van: “Ja pa, het is gebeurd. Ga verder.” Alleen, dat stapje verder, dat moet je zelf doen.’

‘Ik ben toen verhuisd. Ik ben uit mijn oude situatie gegaan en ik wilde opnieuw beginnen. En mijn kinderen waren nog jong. Wat voor mij vooral altijd van belang is geweest, dat zij zo weinig mogelijk van de schulden merkten. Hoe jonger, hoe minder het besef is. Dat was voor mij de reden. Mijn kinderen waren … Lees meer

‘Aan het tijd van het traject heb ik mijn kinderen wel verteld hoe of wat. Toen waren ze tien. Omdat ik hen bewust wilde maken dat het geld niet altijd oneindig is. De YouTubers die zij zien, het is allemaal maar oneindig. Het kan niet op. En een nieuwe telefoon en een nieuwe dit en het … Lees meer

‘Na mijn scheiding ben ik heel veel gaan werken, dat ging ten koste van de opvoeding van mijn zoon. Ik had gewoon geen tijd voor hem. Nu hij zelf een belastingschuld heeft, vind ik het mijn morele plicht om die voor hem te betalen. Uit schuldgevoel, omdat ik er indertijd niet altijd voor hem was.’

‘Ik heb geprobeerd altijd eerlijk te zijn tegenover mijn kinderen over dat ik schulden en weinig geld had, maar het is wel moeilijk om zo vaak nee te verkopen. Soms ging dat er bij mijn zoontje ook niet in. Nu is hij zeventien en heeft hij een bijbaan en ben ik trots op hoe hij … Lees meer

‘Ik denk dat mijn kinderen mijn grootste motivatie zijn om er weer bovenop te komen. Tegen hen ben ik altijd open geweest over de situatie. Dat vind ik heel belangrijk, ze voelen toch dat er iets is en anders gaan ze dat misschien op zichzelf betrekken. Dat zou ik iedereen aanraden, wees open.’

‘We zijn wel leuke dingen blijven doen die geen geld kosten, veel naar het park onder andere en gelukkig konden zij met hulp van de gemeente blijven voetballen; super belangrijk dat ze zich tot anderen blijven verhouden.’